Γιάννης Ντουνιαδάκης: «Βιώνουμε μια ειρήνη με το πιστόλι στον κρόταφο».

Ο εν αποστρατεία υποναύαρχος κ. Γιάννης Ντουνιαδάκης ήταν ο κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση – ομιλία αναφορικά με την γεωπολιτική κατάσταση που επικρατεί στα Βαλκάνια και το Αιγαίο που πραγματοποιήθηκε από την Επιτροπή Ειρήνης Αγίας Παρασκευής στο αμφιθέατρο του 2ου Γυμνασίου Αγίας Παρασκευής, την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018.
«Γιατί τέτοια βιασύνη; Τι στοχεύουν ΕΕ και ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή;» ήταν τα ερωτήματα που τέθηκαν μέσα από την ομιλία και τη συζήτηση που έγινε με τον κ. Ντουνιαδάκη να επιλέγεται ως κεντρικός ομιλητής καθώς είναι μέλος της Κίνησης για την Εθνική Άμυνα (ΚΕΘΑ), μία κίνηση που δημιουργήθηκε τον Ιούνιο του 2000 και συγκροτείται από απόστρατους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων .

Με την ομιλία του ο ε.α. υποναύαρχος ανέδειξε τις εξελίξεις στα Βαλκάνια καθώς και για τα ελληνοτουρκικά ζητήματα προβάλλοντας το ρόλο που διαδραματίζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή.

Η ομιλία προβλημάτισε τον κόσμο που παραβρέθηκε για το τι στάση πρέπει να κρατήσουν οι λαοί των περιοχών, δίνοντας το μήνυμα ότι αυτοί δεν σχετίζονται με τα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών και δεν έχουν «κάτι» να κερδίσουν από μία μεταξύ τους σύγκρουση.

Ο ε.α. υποναύαρχος στην ομιλία του ξεκαθάρισε ότι η ΚΕΘΑ έχει σαν επιδίωξη μεταξύ άλλων την εθνική ανεξαρτησία και την ειρήνη και τοποθετήθηκε σε δύο βασικούς άξονες, με τον πρώτο να εστιάζει στα ελληνοτουρκικά ζητήματα, και τον δεύτερο στα ζητήματα με την Π.Γ.Δ.Μ.

Ελληνοτουρκικά.

Ο κ. Ντουνιαδάκης εξήγησε ότι η Ελλάδα για δεκαετίες βρίσκεται στο χείλος της πολεμικής σύρραξης, βιώνοντας μια «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο.

Η τεταμένες σχέσεις με τη γείτονα χώρα κατά την άποψή του δεν έχουν βελτιωθεί παρ’ όλη την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ όπως δεν βοήθησαν και την Κύπρο.

«Είναι φανερό ότι στην περίπτωσή μας, από την πλευρά των μεγάλων συμμάχων της χώρας έχουμε την εφαρμογή του «διαίρει και βασίλευε» υπογράμμισε ο κ. Ντουνιαδάκης συμπληρώνοντας ότι η ενσωμάτωση της Ελλάδας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, ούτε εξασφάλισε ούτε πρόκειται να εξασφαλίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας!

Στη συνέχεια ο ε.α. υποναύαρχος διασαφήνισε ότι πριν από το πρόσφατο περιστατικό με τον εμβολισμό του ελληνικού περιπολικού σκάφους από αντίστοιχο τούρκικο είχαν προηγήθηκαν άλλα. Κατά σειρά είχαμε:

· Συνεχή αποκλεισμό των νησίδων Ίμια από τουρκικά πλοία
· Παραλίγο σύγκρουση τουρκικού σκάφους με ελληνική κανονιοφόρο
· Παρεμβολή τουρκικών πλοίων κατά την κατάθεση στεφάνου στα Ιμια από τον υπουργό Άμυνας.

· απαγόρευση από τουρκικά πολεμικά πλοία της κίνησης του ιταλικού γεωτρύπανου στην Κυπριακή ΑΟΖ.

Στη συνέχεια ο ε.α. υποναύαρχος επεσήμανε ότι η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία σε 18 συνολικά νησίδες και βραχονησίδες , έκανε λόγο για τη συμφωνία της Μαδρίτης και αναφέρθηκε στις προσπάθειες της γείτονος χώρας για «επιθετική πολιτική» απέναντι στην Ελλάδα.

Συγκεκριμένα διαχρονικά αιτήματα της Τουρκίας είναι ο περιορισμός του ελληνικού εναέριου χώρου στα 6 από τα 10 μίλια που είναι σήμερα (η Ελλάδα έχει ορίσει από το 1931 τα 10 ναυτικά μίλια ως εθνικό εναέριο χώρο), η διχοτόμηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου και μη αποδοχή αυτού του δικαιώματος για τα ελληνικά νησιά, η αμφισβήτηση του δικαιώματος άμυνας και στρατικοποίησης των ελληνικών νησιών του Ανατ. Αιγαίου και ο περιορισμός των ελληνικών δραστηριοτήτων στο FIR (Flight Information Region – Περιοχή Πληροφοριών Πτήσεων).

Ο κ. Ντουνιαδάκης διευκρίνισε ότι το NATO δεν αναγνωρίζει εθνικά σύνορα στο Αιγαίο, αλλά το θεωρεί ενιαίο επιχειρησιακό χώρο και κάθε φορά νίπτει τας χείρας του, παράγοντας που συντελεί στην αύξηση των παραβιάσεων των τουρκικών προκλήσεων ιδιαίτερα μετά την έλευση του NATOικού στόλου στο Αιγαίο με πρόσχημα το μεταναστευτικό ζήτημα.

«Κάποιοι καλοπροαίρετα λένε ότι η συμμαχία με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ «παρέχει ασφάλεια» για τη χώρα, απέναντι στην Τουρκία αλλά και γενικότερα» δήλωσε ο ε.α. υποναύαρχος και παρέθεσε στη συνέχεια την αντίθετη άποψη, λέγοντας ότι οι συμμαχίες όπως και οι άξονες που σχηματίζονται ανάμεσα σε διάφορες χώρες δεν είναι αθάνατες αλλά αλλάζουν ( π.χ. ο τρόπος που συμπεριφέρεται η Τουρκία σε σχέση με τις ΗΠΑ, την Ρωσία και την Γερμανία).

Ο ε.α. υποναύαρχος ενημέρωσε στη συνέχεια τους παρευρισκόμενους για την πρόσφατη σύνοδο υπουργών άμυνας όπου και αποφασίστηκε η συγκρότηση δυο νέων διοικήσεων στη δομή του ΝΑΤΟ, μια για γραμμές επικοινωνιών στον Ατλαντικό και μια για ταχεία μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού στην Ευρώπη.

Η θέση της ΕΕΔΥΕ, με την οποία συμφωνεί και η ΚΕΘΑ αφορά την αποδέσμευση της χώρας από ΝΑΤΟ – ΕΕ, το κλείσιμο των βάσεων και των ξένων στρατηγείων, τη μη συμμετοχή σε ευρωνατοϊκές αποστολές εκτός συνόρων και την επιστροφή των στρατιωτικών από τις αποστολές αυτές.

Σε ότι αφορά τα Βαλκάνια ο κ. Ντουνιαδάκης εξήγησε ότι το ΝΑΤΟ προσπαθεί να προλάβει τα σχέδια και την επιρροή Ρωσίας και Κίνας στην ευρύτερη περιοχή. Αυτό αρχικά γιατί η Κίνα έχει ήδη συνάψει συμφωνία συνεργασίας με το όνομα «πρωτοβουλία 16+1», ενώ το ενδιαφέρον της Ρωσίας για τα Βαλκάνια είναι διπλό, αφενός ως προνομιακή αγορά για το ρωσικό φυσικό αέριο και αφετέρου ως βασικός χώρος διέλευσης για τα σχέδια μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου στην ΕΕ

Βαλκάνια – ΠΓΔΜ

Σε ότι αφορά την ΠΓΔΜ ο ε.α. υποναύαρχος δήλωσε ότι στόχος του ΝΑΤΟ είναι Ελλάδα και ΠΓΔΜ να καταλήξουν σε συμφωνία, έτσι ώστε τον Ιούλη να προσκληθεί η γειτονική χώρα στη συμμαχία, χωρίς αντιρρήσεις, ώστε στη συνέχεια να ακολουθήσει νέα πρόσκληση για ένταξη στην ΕΕ.

Ο ισχυρισμός ότι η ένταξη περισσότερων χωρών στο ΝΑΤΟ θα οδηγήσει σε υπέρβαση των μεταξύ τους αντιθέσεων, είναι μύθος κατά τον κ. Ντουνιαδάκη.

Η ένταξη κρατών σε κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία δεν εξαφανίζει τις μεταξύ τους ανισότητες σε οικονομική, στρατιωτική και πολιτική ισχύ, ούτε το μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Αντίθετα, οι ηγετικές δυνάμεις κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας αξιοποιούν αυτές τις ενδοαστικές αντιθέσεις για να αυξήσουν την επιρροή τους και αξιοποιούν και την πολιτική τού «διαίρει και βασίλευε» σε πολλές περιπτώσεις. (Κύπρος, Αιγαίο, στήριξη «μεγάλης Αλβανίας», υποδαύλιση εθνικιστικών και αλυτρωτικών πολιτικών ρευμάτων στα Βαλκάνια).