Το ζήτημα που τόνισαν οι γονείς στη συνέντευξη που παραχώρησαν, είναι το διαφορετικό – σε σχέση με την Ελλάδα – νομικό Ιταλικό δίκαιο στο πλαίσιο του οποίου έχουν απαγγελθεί οι κατηγορίες στους πέντε νεαρούς.
Για την ιστορία, οι συγκεκριμένα φοιτητές είχαν ταξιδέψει τις ημέρες της Πρωτομαγιάς του 2015 στην Ιταλία για ψυχαγωγικούς λόγους κι όπως ισχυρίστηκαν οι γονείς τους, οι νεαροί την ημέρα της Πρωτομαγιάς είχαν συμμετάσχει στη μεγαλειώδη διαδήλωση στο Μιλάνο, που ήταν ημέρα Πανιταλικής συνάντησης των κινημάτων (σωματεία βάσης, κοινωνικά κέντρα, φοιτητικές και μαθητικές ομάδες, επιτροπές αγώνα για τη στέγη, μεταναστευτικές κοινότητες, το κίνημα No Tav κλπ) ενάντια στα μέτρα λιτότητας που είχαν επιβληθεί το τελευταίο διάστημα από την ιταλική κυβέρνηση.
Στη διαδήλωση σημειώθηκαν επεισόδια και στα οποία οι γονείς δήλωσαν ότι οι νεαροί δεν είχαν καμία ανάμειξη. Επιπλέον τόνισαν ότι δεν υπάρχει κανένα συνοδευτικό έγγραφο με το ευρωπαϊκό ένταλμα που να αποδεικνύει την συμμετοχή τους στα επεισόδια, παρά μόνο η τοποθέτηση από τις ιταλικές αρχές ότι… «εθεάθησαν να συμμετέχουν σε επεισόδια». Δηλαδή δεν έχει επισυναφθεί ούτε φωτογραφικό ή βιντεοσκοπημένο υλικό που να αποδεικνύει την συμμετοχή τους στα επεισόδια ούτε υπάρχει κάποια «αντιστοιχία» από την εξέταση DNA στην οποία υποβλήθηκαν οι πέντε νεαροί στην Ιταλία.
Όπως ενημέρωσαν τους δημοσιογράφους οι γονείς, το νομικό πλαίσιο της Ιταλίας σε τέτοιες περιπτώσεις εξετάζει το κατά πόσο ήταν κάποιος παρών σε μια διαδήλωση κι όχι αν αποδεικνύεται ότι ήταν υπαίτιος επεισοδίων.
Σ΄ ότι αφορά τώρα την έκδοση του εντάλματος, οι γονείς εξέφρασαν την ανησυχία τους για το «σπάσιμο» της υπόθεσης σε τρεις δικάσιμες αντί μίας, καθώς φοβούνται διαφορετικές εκβάσεις για τους «πέντε» τονίζοντας ότι το μόνο που εξετάζεται είναι το «τυπικό» της υπόθεσης δηλαδή το κατά πόσο το «ευρωπαϊκό ένταλμα» διαδικαστικά τηρεί τη νομιμότητα κι όχι την ουσία του ζητήματος.
Σε περίπτωση έκδοσης των νεαρών, αυτοί θα αντιμετωπίσουν την πιθανότητα καταδίκης από 7 έως 15 χρόνια καθότι μεταξύ άλλων η απλή συμμετοχή αποτελεί κακούργημα για το Ιταλικό δίκαιο εν αντιθέσει με το Ελληνικό το οποίο την χαρακτηρίζει ως απλό πλημμέλημα.
Επίσης οι γονείς των παιδιών ζητούν την πλήρη αθώωση των παιδιών ενώ σε περίπτωση που η Δικαιοσύνη αποφανθεί ότι αυτή πρέπει να αποδειχθεί δικαστικά, η δίκη να γίνει στη χώρα τους ως Έλληνες πολίτες.
Το αίτημα αυτό οι γονείς το στηρίζουν και στο γεγονός ότι τα έξοδα μετάβασης στην Ιταλία αγγίζουν ποσά που οι οικογένειες ούτε προ κρίσης πιθανών να μην μπορούσαν να αντιμετωπίσουν. Επιπλέον τα παιδιά τους θα είναι προφυλακισμένα (χωρίς συγκεκριμένο χρονικό διάστημα καθότι τέτοιο δεν χαρακτηρίζεται από το Ιταλικό σύνταγμα) σε μια ξένη χώρα, χωρίς να γνωρίζουν ούτε τη γλώσσα, αλλά ούτε και τους Νόμους της.
Οι πέντε γονείς συμφωνούν ότι πίσω από το ευρωπαϊκό ένταλμα και την όλη διαδικασία προσαγωγής των παιδιών τους, υποβόσκουν πολιτικές σκοπιμότητες που συνδέονται με την όσο δυνατόν καλύτερη απόσπαση της κοινής γνώμης από την αιτία για την οποία είχε πραγματοποιηθεί η διαδήλωση.
Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η σχετική ανακοίνωση των «πέντε», στην οποία αναφέρεται ότι η συγκεκριμένη διαδήλωση «…Ήταν επίσης και το αποκορύφωμα ολόκληρου του κινήματος ΝO EXPO ενάντια στην παγκόσμια επιχειρηματική έκθεση EXPO 2015 με συμμετοχή κόσμου από πολλές χώρες της Ευρώπης και τα προκλητικά χλιδάτα εγκαίνιά της, την ημέρα εκείνη…».
Στη συγκεκριμένη ανακοίνωση, επισημαίνεται επίσης το γεγονός ότι: «…Επτά χρόνια πριν, το 2008, ο δήμος του Μιλάνου αναλαμβάνει να φιλοξενήσει την έκθεση. Για χάρην αυτής, τσιμεντοποιούνται 1100 στρέμματα γης, αποφασίζεται ο εκτοπισμός ντόπιων με σκοπό την αρπαγή των κατοικιών και της γης τους, ώστε να υποταχθούν στα αναπτυξιακά σχέδια αλλά και στην ισοπεδωτική εμπορευματοποίησή τους. Τα αφεντικά βάζουν στοίχημα το Μιλάνο να γίνει η πιο ελκυστική για τα κεφάλαια πόλη, προσπαθούν να την αναδείξουν σαν επιχειρηματική πρωτεύουσα και να την προμοτάρουν σαν το 8ο θαύμα για την ντόπια εργατική τάξη, στην οποία υπόσχονται ανάπτυξη και νέες θέσεις εργασίας. Μια ολόκληρη πόλη στιλιζάρεται από πολυτελή κτίρια, νέους αυτοκινητόδρομους και φαντασμαγορικά έργα. Πίσω από τις αναπτυξιακές βιτρίνες οι μίζες πέφτουν σαν ντόμινο η μια μετά την άλλη, οι τράπεζες δανείζουν, διαχειρίζονται και ξεπλένουν χρήμα για τους υπολοίπους, οι εργολάβοι φροντίζουν να καθυστερούν τα έργα για να έρθουν υπερτιμολογήσεις και φυσικά, ανάμεσα στους υπερεργολάβους εμπλέκονται και μαφιόζοι με τις εταιρείες τους…».
Τέλος οι γονείς των παιδιών κατήγγειλαν τη μεθόδευση της «ενοχοποίησης» των διαδηλωτών, καθότι εκτός των πέντε συμπολιτών μας, αντίστοιχες κατηγορίες βαραίνουν ιταλούς και γερμανούς διαδηλωτές, ενώ παράλληλα τα Ιταλικά ΜΜΕ έχουν ήδη «καταδικάσει» τους κατηγορούμενους πριν αυτοί δικαστούν και καταδικαστούν.
Οι γονείς των «πέντε» ευχαρίστησαν το Δήμαρχο Γιάννη Σταθόπουλο, τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου της Αγ. Παρασκευής, συλλόγους και φορείς της πόλης, τους εργαζομένους στο Δήμο και όλους όσοι τους συμπαρίστανται όλο αυτό τον καιρό καθώς όπως χαρακτηριστικά δήλωσαν: «Στα δικά μας σπίτια αυτόν τον καιρό δεν υπάρχει αστείο.. δε γελάμε».
Επιπλέον επεσήμαναν τη θετική στάση που κράτησε η ελληνική εισαγγελία καθότι αποφάσισε μία μέρα μετά τη σύλληψη των νεαρών από τις Ελληνικές αρχές να τους αφήσει ελεύθερους με περιοριστικούς όρους.
