Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια, το Φυσάει Κόντρα, παραμένει μια ελπιδοφόρα και αρκετά μαζική προσπάθεια που συνδυάζει τον αταλάντευτα ανατρεπτικό, αντικυβερνητικό και αντιΕΕ χαρακτήρα με τη βαθιά δημοκρατική, πολύχρωμη συνεύρεση διαφορετικών πολιτικών και ιδεολογικών αφετηριών. Και όλα αυτά, μέσα στην καθημερινή ζωή, στις μάχες στο δρόμο, στις πλατείες, αλλά και στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, στον αγώνα για το δημόσιο χώρο, για την υπεράσπιση του δημόσιου και δημοτικού πλούτου, το δικαίωμα στην εργασία κόντρα στην ανεργία αλλά και σε μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις που εφαρμόζονται και στην πόλη μας από τη μνημονιακή δημοτική αρχή, στην πάλη ενάντια στο φασισμό και τον αυταρχισμό που ήθελε να στείλει 5 γείτονές μας σε φυλακές στην Ιταλία, στο κόψιμο των συγκοινωνιών που προωθεί η κυβέρνηση με τη συμφωνία του δήμου, στην πάλη ενάντια στις κεραίες που απειλούν την υγεία των δημοτών. Συνολικά, το Φυσάει Κόντρα ήταν τμήμα του ρεύματος που αντιπάλεψε τις μνημονιακές βάρβαρες πολιτικές είτε τις εφάρμοζε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Όχι χωρίς δυσκολίες, όχι χωρίς ανεκπλήρωτους στόχους αλλά πάντα με σταθερό προσανατολισμό.
Αυτή τη βαθιά δημοκρατικότητα, και την πίστη στις αρχές της αιρετότητας και ανακλητότητας υλοποιεί για άλλη μια φορά τις μέρες αυτές, μέσα από συνεχείς μαζικότατες συνελεύσεις. Η συντριπτικά πλειοψηφική και σαφής απόφαση του σχήματος σε συνεχείς συνεδριάσεις βασίστηκε πάνω από όλα στην ανάγκη ακόμα περισσότερο σήμερα, να διατηρηθεί η αντικυβερνητική, αντικαπιταλιστική, αντι ΕΕ φυσιογνωμία του σχήματος που θέλει να συνδυάσει τις διεκδικήσεις στην πόλη με το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου χωρίς μνημόνια, χρέη και εκμετάλλευση στην κοινωνία. Βασίστηκε επίσης στην απαράβατη αρχή της συλλογικής απόφασης και λειτουργίας ενάντια σε ατομικές στρατηγικές και υποταγή στα πρόσωπα. Οι αρχές αυτές είναι πάνω από τις επιμέρους διαφωνίες που προέκυψαν, όση στεναχώρια και αν προκάλεσαν.
Με αυτά τα δεδομένα διαβάσαμε με θλίψη και έκπληξη την ανακοίνωση των τριών συναγωνιστών/τριών που αποχώρησαν από το Φυσάει Κόντρα. Μόνο απογοήτευση μπορεί να προκαλεί αυτή η στάση από ανθρώπους που μέχρι χθες βρισκόμασταν στην ίδια συλλογικότητα και ακόμα ελπίζουμε ότι θα βρεθούμε μαζί στους δρόμους του αγώνα στην πόλη μας. Οι διαδοχικές συνελεύσεις που έλαβαν χώρα, αποτύπωσαν με γλαφυρό τρόπο την πλειοψηφική βούληση των μελών του Φυσάει Κόντρα, που με δημοκρατικό τρόπο λαμβάνει τις αποφάσεις του, τόσο για τη συνολική του δράση, όσο και για το θέμα της εναλλαγής στο δημοτικό συμβούλιο. Είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται ως “κομματική” επιβολή η εναλλαγή όταν στο ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ συμμετέχουν συμπολίτες /σσες από ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων; Πολύ περισσότερο όταν η πρώτη πρόταση ήταν να εκπροσωπεί το σχήμα ένας από τους 3 υπογράφοντες την “επιστολή αποχώρησης”, ο Δ. Κολώνιας, ο οποίος και αρνήθηκε; Σε όλες τις συνελεύσεις μας το βασικό κριτήριο που μπήκε ήταν ότι ο εκπρόσωπος ενός αριστερού σχήματος δεν μπορεί να στηρίζει την αντιλαϊκή, μνημονιακή κυβέρνηση. Σίγουρα προκαλεί ερωτηματικά γιατί ένας υποστηριχτής της κυβέρνησης να θέλει να εκπροσωπεί ένα αντικυβερνητικό σχήμα.
Δεν θα μπούμε σε πόλεμο ανακοινώσεων, η κοινωνία έχει πολύ πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθεί. Για την αλήθεια όμως πρέπει να πούμε πως το ερώτημα που τέθηκε, και έχει τεθεί σε όλους εδώ και πολύ καιρό, ήταν συγκεκριμένο: Το ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ συνεχίζει αταλάντευτα να αντιμάχεται τις πολιτικές των μνημονίων και της κοινωνικής καταστροφής που συνεχίζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ή θα “στρογγυλέψει την κριτική του, θα αναδείξει άλλες (ποιες άραγε) προτεραιότητες; Αυτό το ερώτημα δεν ήταν μόνο θεωρητικό, τέθηκε και πρακτικά: Πώς είναι δυνατόν να ανήκεις σε μια αριστερή, αντιμνημονιακή συλλογικότητα στην πόλη που τάσσεται ξεκάθαρα κατά της μνημονιακής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ταυτόχρονα να υποστηρίζεις ΕΝΕΡΓΑ…τον ΣΥΡΙΖΑ; Σ αυτά τα ερωτήματα οι συνελεύσεις τω μελών μας επανειλημμένα και με συντριπτική πλειοψηφία τάχτηκαν ξεκάθαρα με την άποψη πως συνεχίζουμε αταλάντευτα την πάλη ενάντια στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην μνημονιακή δημοτική αρχή. Αυτή ήταν η πραγματική διαφωνία.
Ζούμε ιστορικές στιγμές: Κατακτήσεις και δικαιώματα ολόκληρου αιώνα συνθλίβονται από την κυβέρνηση και τους “θεσμούς”, το ΝΑΤΟ καταλαμβάνει το Αιγαίο φέρνοντας τον πόλεμο πιο κοντά και τους πρόσφυγες στην κόλαση, η φτωχοποίηση και η απόγνωση προχωρούν. Στην κοινωνία, με αντιφατικό τρόπο, ξεσπούν αντιστάσεις. Η επιλογή μας είναι ο ανυποχώρητος αγώνας και σ αυτόν το δρόμο θα συναντηθούμε με όλους τους συνδημότες/σσες, πριν από όλα με τους αγωνιστές της Αριστεράς που διαχώρισαν τη θέση τους από τον μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας με αξιοπρέπεια τον αγώνα τους. Χειροκροτητές, άμεσοι ή έμμεσοι, μιας αντιλαϊκής κυβέρνησης δεν θα γίνουμε ποτέ…
ΦΥΣΑΕΙ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
