Πριν λοιπόν αλέκτωρ λαλήσει τρις, δηλαδή πριν καλά καλά περάσουν δύο τρεις μήνες από ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στον «Σχολιαστή» με τίτλο: «Ποιος Ζορμπάς ; χρειάζεται έναν ηγέτη (τοπικά) η Νέα Δημοκρατία», επαληθεύτηκε κατά τον πιο οδυνηρό για τη συντηρητική παράταξη τρόπο. Σε μια κρίσιμη τόσο για το κόμμα αυτό όσο και για την πατρίδα και ενόψη του ενδεχόμενου πρόωρων εκλογών, σε συνέλευση της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας κυριάρχησαν οι διχαστικές και διαλυτικές για την ενότητα αντιλήψεις.
Συγκεκριμένα στην τοπική οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας Αγίας Παρασκευής, της οποίας ο κάτοικος, ο φίλος, ο οπαδός για να βρει ανοιχτή την πόρτα ισοδυναμεί με το να έχει πετύχει τους αριθμούς του ΛΟΤΤΟ, τις δύσκολες αυτές στιγμές που τα πολιτικά λάθη, οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι λανθασμένες συνεργασίες του Βασίλη Ζορμπά, τόσο κατά την άσκηση της διοίκησης του Δήμου όσο και στην προσπάθειά του να επανεκλεγεί , θα έπρεπε να οδηγήσουν στο «άνοιγμα» προς την κοινωνία με στόχο τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση, ο πρώην δήμαρχος επέλεξε για καθαρά προσωπικούς και εκδικητικούς λόγους να απαιτήσει τη διαγραφή σημαντικών (τοπικά) στελεχών με το πρόσχημα ότι δεν τον στήριξαν στις εκλογές του Μαΐου 2014 αλλά έθεσαν υποψηφιότητα με την παράταξη του κ. Γιάννη Σταθόπουλου.
Ο κ. Βασίλης Ζορμπάς συνεχίζει δηλαδή να ασκεί μία πολιτική η οποία τραυματίζει ανεπανόρθωτα για μια ακόμα φορά το κόμμα το οποίο τον αγκάλιασε από τα φοιτητικά του χρόνια και τον τίμησε με το χρίσμα του υποψηφίου δημάρχου. Ο κ. Βασίλης Ζορμπάς, επειδή όλοι σ’ αυτήν την πόλη έχουν την πολιτική τους ιστορία, ήταν ένας εκ των τριών Δημοτικών Συμβούλων οι οποίοι ένα μήνα μετά την ανάληψη της δημαρχίας από τον πρώην δήμαρχο Αντώνη Σιδέρη έστειλαν επιστολή προς τον τότε δήμαρχο με την οποία αμφισβητούσαν τις επιλογές των προσώπων που είχε κάνει, τις τοποθετήσεις σε θέσεις αντιδημάρχων, προέδρων κ.τ.λ. απειλώντας εμμέσως πλην σαφώς ότι ο πιθανός «παραγκωνισμός» τους θα μπορούσε ίσως να αποτελέσει την απώλεια της πλειοψηφίας που διέθετε η παράταξη.
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι επί 20 χρόνια στην Αγία Παρασκευή, μία πόλη στην οποία το εκλογικό ποσοστό της Ν.Δ. κυμαινόταν γύρω στο 40% στις εθνικές εκλογές, ο Δήμος είχε περάσει στα χέρια του ΠΑΣΟΚ και των συνεργαζομένων με αυτό πολιτικών δυνάμεων, ήταν η πρώτη φορά το 2002 που ο Αντώνης Σιδέρης έχοντας την πρόσκληση αλλά και τη συναίνεση όλων των υποψηφίων τότε δημάρχων ( επτά τον αριθμό) της Νέας Δημοκρατίας, τέθηκε επικεφαλής του νικηφόρου ψηφοδελτίου.
Βεβαίως ο Βασίλης Ζορμπάς είχε συντελέσει στη νίκη αυτή συγκεντρώνοντας ένα σημαντικά μεγάλο αριθμό σταυρών προτίμησης, γεγονός όμως το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν δικαιολογούσε την από τον πρώτο μήνα κιόλας απαίτηση για «εξαργύρωση» με κάποια θέση διοικητικής ευθύνης.
Ο κ. Αντώνης Σιδέρης λειτουργώντας ενωτικά και δημοκρατικά ενέδωσε στην «απαίτηση» του κ. Ζορμπά και προχώρησε σε ανακατάταξη των προσώπων που ασκούσαν διοίκηση, περιλαμβάνοντας σε θέσεις ευθύνης τους τρεις «διαμαρτυρόμενους». Ενδεχομένως αυτό να ήταν ένα πολιτικό λάθος του κ. Σιδέρη διότι αν λειτουργούσε με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κ. Ζορμπάς θα έπρεπε να τους είχε διαγράψει από τη δημοτική ομάδα καθιστώντας σαφές ότι ο λαός της Αγίας Παρασκευής που τον είχε επιλέξει ως δήμαρχο του έδινε «εν λευκώ επιταγή» να πλαισιώσει τη διοίκησή του με τα πρόσωπα που εκείνος θα έκρινε καταλληλότερα κι όχι με όποιους φώναζαν ότι αν δεν τους δοθεί «θέση ευθύνης» θα υπήρχαν… «προβλήματα»!
Σε αντίθεση λοιπόν με την προσφιλή μέθοδο των «διαγραφών», «προγραφών», «διαπομπεύσεων» και «σπιλώσεων προσωπικοτήτων» όπως έγινε με τις περιπτώσεις των κυρίων Αλεξόπουλου, Μουστόγιαννη και υπολοίπων που εν συνεχεία ανεξαρτητοποιήθηκαν, ο κ. Σιδέρης είχε θέσει ως πρώτιστη προτεραιότητα την ενότητα της παράταξης και κατ’ επέκταση της Νέας Δημοκρατίας ακόμη και σε βάρος της προσωπικότητάς του, όταν αυτή αμφισβητήθηκε ως προς το θέμα της επιλογής συνεργατών από τους «διαμαρτυρόμενους».
Στη συνέχεια ο κ. Ζορμπάς στον οποίο είχε ανατεθεί η αντιδημαρχία Περιβάλλοντος – Πρασίνου – Καθαριότητας, μετά από μία πετυχημένη πορεία, παραιτήθηκε και ανεξαρτητοποιήθηκε όταν αντελήφθη ότι στην περίπτωση που θα αποχωρούσε από την ηγεσία της παράταξης ο κ. Αντώνης Σιδέρης το 2006, ο ίδιος δεν διέθετε την απαραίτητη υποστήριξη Δημοτικών Συμβούλων για να διεκδικήσει την αρχηγία την «επόμενη μέρα», επιλέγοντας τη στρατηγική της «ήττας» και «διάλυσης» της παλιάς του παράταξης, την επιστροφή του εκλεκτού του ΠΑΣΟΚ Βασίλη Γιαννακόπουλου στη δημαρχία ώστε να εκμεταλλευτεί τις πολιτικές συνθήκες και να ζητήσει το χρίσμα από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας μέσω μιας προσωπικής δημοτικής παράταξης.
Το σχέδιο του κ. Ζορμπά εξελίχθηκε με τον κ. Γιαννακόπουλο να επιστρέφει στο δημαρχιακό θώκο, τον κ. Σιδέρης να παραμένει συνεπής στα έδρανα της αντιπολίτευσης και την ευνοϊκή για τον ίδιο διαδοχή του κ. Σαμαρά από τον κ. Καραμανλή στην ηγεσία της Νεάς Δημοκρατίας.
Ο κ. Σαμαράς είχε αποχωρήσει από τη Νέα Δημοκρατία και μάλιστα είχε δηλώσει όταν ίδρυσε την «Πολιτική άνοιξη» ότι δεν θα επέστρεφε σ’ αυτήν ακόμα κι αν τον καλούσαν να ηγηθεί. Ο αποστάτης Σαμαράς επέστρεψε στο «μαντρί», διεκδίκησε από την κ. Μπακογιάννη την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και την κέρδισε και το παράδειγμά του αποτέλεσε για τον κ. Ζορμπά ένα πρότυπο το οποίο ακολούθησε με την ίδια πετυχημένη συνταγή. Ο κ. Σιδέρης ηττήθηκε το 2006 από τον κ. Γιαννακόπουλο και κύρια αιτία της ήττας ήταν οι επτά περίπου εκατοστιαίες μονάδες που συγκέντρωσε η ΑΚΕΠ του κ. Βασίλη Ζορμπά αλλά και οι κατηγορίες, καταγγελίες και συκοφαντίες περί νεποτισμού και μη χρηστής διοίκησης με τις οποίες δηλητηριαζόταν το σώμα της συντηρητικής παράταξης κατά την προεκλογική περίοδο.
Βεβαίως ο κ. Ζορμπάς ουδέποτε μπόρεσε να τύχει της εμπιστοσύνης των στελεχών της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας στον Αη Γιάννη γιαυτό και δεν διανοήθηκε να συμπεριλάβει στο ψηφοδέλτιο του 2010 τα περισσότερα από τα προβεβλημένα στελέχη της τοπικής Νέας Δημοκρατίας αφού ουδέποτε συγχώρεσαν την «προδοσία» όπως τουλάχιστον εκείνοι την βίωσαν το 2006. Σε όλο αυτό το διάστημα ο κ. Αντώνης Σιδέρης παρ’ ότι θα είχε κάθε ηθικό αλλά και πραγματικό δικαίωμα να ζητήσει τη διαγραφή από το κόμμα του κ. Βασίλη Ζορμπά, ουδέποτε προχώρησε προς μια τέτοια κατεύθυνση επειδή γνώριζε πολύ καλά ότι εκδικούμενος έναν άνθρωπο που τον έβλαψε τόσο πολύ, στην ουσία θα έκανε τεράστια ζημιά στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, διχάζοντάς το τοπικά.
Το ήθος, την ακεραιτότητα και τη σταθερότητα στα πολιτικά πιστεύω και στις μη εκδικητικές πρακτικές του κ. Αντώνη Σιδέρη, ο κ. Βασίλης Ζορμπάς δεν θα μπορούσε να φτάσει ούτε στα όνειρά του. Αντίθετα ωθούμενος από εκδικητικότητα και αδιαφορώντας για τις πολιτικές συνέπειες που θα είχε στη Νέα Δημοκρατία μία διάσπαση τοπικά, ζήτησε κατά την πρόσφατη συνέλευση της οργάνωσης την διαγραφή συγκεκριμένων μελών της.
Ουδείς μεγαλύτερος ευεργέτης του ΣΥΡΙΖΑ τοπικά δεν μπορεί να ναι άλλος από όποιον εισηγείται όχι την ενότητα και τη συσπείρωση, αλλά τη διαγραφή και τη διάλυση, την στιγμή που η κρίσιμη ώρα των εκλογών είναι προ των πυλών.
