ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Βλάχος. Ησυχία παρακαλώ. Παρακαλώ ησυχία. Κα Μπράμη, κύριε Γιαννακόπουλε παρακαλώ. Πήγαμε ήρεμα μέχρι τώρα, παρακαλώ. Ορίστε κύριε Βλάχο.
ΒΛΑΧΟΣ: Κύριε Μπάκα καλησπέρα. Δύο ερωτήσεις θέλω να κάνω. Αν ήταν εύκολο να αναφερθείτε λιγάκι με πιο πολύ λεπτομέρεια στο θέμα της αδειοδότησης. Και δεύτερον, γνωρίζετε ότι παράλληλα με τις ενέργειες του Δήμου, υπήρχε μία ομάδα συμπολιτών μας που με ίδια έξοδα έχουνε ξεκινήσει και είναι σε εφετειακό επίπεδο δικαστικούς αγώνες, στη λογική της προάσπισης των συμφερόντων του Δήμου; Γιατί δεν αναφερθήκατε καθόλου σε αυτή την ομάδα συμπολιτών. Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει άλλος; Ο κ. Γουργούλης.
ΓΟΥΡΓΟΥΛΗΣ: Κύριε Μπάκα επειδή και εγώ ήμουνα στο Δημοτικό Συμβούλιο τότε που γινόντανε όλες οι διαδικασίες αυτές με το Σιστοβάρη, τότε είχε ειπωθεί ότι η βούληση που διαθέτει, που ήτανε το 2025 να περιέλθει στην κυριότητα του Δήμου, αν από τότε οι ενέργειες που έχουνε γίνει μέχρι σήμερα έχει για μένα, αυτό είναι η ουσία, έχει χαθεί αυτή η βούληση που διαθέτει. Αν μέσα από αυτές τις ενέργειες, υπάρχει περίπτωση να χαθεί η κυριότητα του Σιστοβάρη το 2025.
ΜΠΑΚΑΣ: Λοιπόν από ότι έχω σημειώσει εδώ, η πρώτη ερώτηση που μου έγινε, είναι τι μπορεί να γίνει από δω και πέρα για την προάσπιση των συμφερόντων του Δήμου. Αυτό φυσικά εξαρτάται και από το τι θεωρούμε ως συμφέρον του Δήμου. Δηλαδή υπάρχουνε για μένα δύο ζητήματα. Το ένα είναι κατά πόσον υπάρχει κίνδυνος το 2025 το ακίνητο να μην περιέλθει στον Δήμο ή να περιέλθει με καθυστέρηση και το δεύτερο, που και για εμένα και αυτό είναι ζημία και νομίζω ότι είναι ζημία, είναι ότι υπάρχει μία επιχείρηση που λειτουργεί σε ένα παράνομο κτίσμα, κατά παράβαση του Συντάγματος. Για εμένα η μη τήρηση της νομιμότητος και μάλιστα συνταγματικών διατάξεων, είναι από μόνη της μία σοβαρή ζημία όταν γίνεται σε βάρος ενός εθνικού κληροδοτήματος και μάλιστα εθνικού κληροδοτήματος για κοινωφελής σκοπούς στο Δήμο. Έτσι;
Αν λοιπόν ξεκινήσουμε από το πρώτο, τι πρέπει να κάνει ο Δήμος για να μην το χάσει, εγώ θεωρώ ότι αυτή τη στιγμή πρέπει να προνοήσει όταν πλησιάζει ο χρόνος της επαγωγής ας πούμε, να κινηθεί προληπτικά γιατί δεν πιστεύω ότι ο επιχειρηματίας θα εγκαταλείψει το ακίνητο έτσι όταν έρθει το 2025, επειδή ήρθε το έτος αυτό. Αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο είναι πρόωρο να μιλήσω για αυτό. Και θα επανέλθω εξάλλου γιατί θα πρέπει να πάω μαζί με την τελευταία ερώτηση που μου έθεσε κάποιος, αν κινδυνεύει το δικαίωμα αυτό του Δήμου, οπότε θα το απαντήσω στο τέλος.
Αν όμως θεωρήσουμε ως βλάβη την καταστροφή, την κατεδάφιση ενός εθνικού κληροδοτήματος, την ανέγερση κατά παράβαση των δικαστικών αποφάσεων και του Συντάγματος ενός ακινήτου. Και κατ’ επέκταση την λειτουργία αυτού, εκεί πρέπει να κινηθεί κατά την γνώμη μου ο Δήμος, εφόσον φυσικά το κρίνει, εγώ δεν λέω ότι αυτή είναι η απόφαση η σωστή ή λάθος, αυτή ίσως είναι η άποψή μου, πρέπει να κάνει κάποιες ενέργειες ούτως ώστε να επιτύχει την ανάκληση ή να προβεί με κάποια όμως σωστή αιτιολογία, την κατάλληλη στιγμή, την ανάκληση της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης αυτής.
Και δεν ξέρω τώρα εάν θέλετε, να πω δηλαδή λεπτομερέστερα τι μπορεί να γίνει για να στοιχειοθετηθεί η ανάκληση, αλλά αυτό θα…. φαντάζομαι δεδηλωμένη απόφαση του Δήμου να ενδιαφερθεί σε μια τέτοια κατάσταση.
Οπότε, εν κατακλείδι, θεωρώ ότι δεν κινδυνεύει αυτή τη στιγμή άμεσα το δικαίωμα του Δήμου για το 2025, θα υπεισέλθω στο τέλος να βάλω ένα-δύο ερωτηματικά, αλλά τα οποία δεν θεωρώ ουσιώδη εν πάση περιπτώσει και αλλά υπάρχει ένα θέμα για μένα, κατά πόσο το Δημοτικό Συμβούλιο ενδιαφέρεται για την προάσπιση του εθνικού κληροδοτήματος ή θεωρεί ότι είναι κάτι το οποίο δεν είναι άξιο να απασχολήσει περαιτέρω.
Όχι δεν το αμφισβητώ. Απλά είστε αρμόδιοι, δεν μπορώ να το προκαταβάλω, θεωρώ ότι υπάρχει. Όχι δεν υπάρχει αιχμή, το κάνω από τακτ, δεν μπορώ να σας υποκαταστήσω εδώ είστε και ξέρετε καλύτερα από μένα, εγώ δεν μπορώ να σας υποκαταστήσω.
Αυτή ήταν η πρώτη ερώτηση. Μετά από ότι βλέπω η δεύτερη ερώτηση που μου γίνεται, είναι ποια είναι η ζημία του Δήμου. Αυτό σημείωσα. Η ζημιά του Δήμου έχει
διάφορες διαστάσεις. Καταρχάς ξεκαθάρισα ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ζημία η απώλεια της κυριότητας του ακινήτου γιατί θεωρώ ότι καταρχάς δεν θα μπορούσαμε να την είχαμε πάρει νωρίτερα και επιπλέον δεν νομίζω ότι δεν θα μπορέσουμε να την πάρουμε το 2025 αν κινηθούμε και λίγο πιο γρήγορα.
Υπάρχουν όμως σίγουρα ζημιές, οι οποίες είναι σε τρία επίπεδα. Υπάρχει μια σαφής ζημιά, ας την πούμε περιβαλλοντική, καταστράφηκε ένα ιστορικό κτίριο, καταστράφηκε ένα μικρό άλσος. Αυτό είναι ζημιά. Χάθηκε η εμπιστοσύνη του πολίτη. Αυτό είναι ζημιά. Χάθηκε το ενδεχόμενο κάποιος που ήθελε να χτίσει ένα ακίνητο στο Δήμο, να το αφήσει. Αυτό είναι ζημιά.
Ενδεχομένως ο Δήμος όταν έρθει το ακίνητο, δεν ξέρουμε σε τι κατάσταση θα έρθει. Όπως είναι δεν βλέπω τρόπο να αξιοποιηθεί για κοινωφελείς σκοπούς, αυτό είναι ένα κατάστημα που έχει έναν συγκεκριμένο προσανατολισμό, μία συγκεκριμένη αρχιτεκτονική, μια συγκεκριμένη χρήση, μια συγκεκριμένη κατασκευή. Δεν βλέπω πως θα χρησιμεύσει για κοινωφελείς σκοπούς. Αυτό για μένα σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί ο Δήμος να ρίξει αρκετά χρήματα στο ακίνητο αυτό, προκειμένου να το φέρει σε μία κατάσταση να αξιοποιηθεί κατά την βούληση του διαθέτου.
Και το τελευταίο για μένα που επίσης είναι σημαντικό και θα το λέω, γιατί είναι η θέση η δική μου, ότι εάν στα θέματα αυτά δεν τηρούνται βασικές συνταγματικές διατάξεις και δεν τηρούνται τα στοιχειώδη πολιτισμικά αγαθά μίας σύγχρονης κοινωνίας, αυτό είναι ζημιά. Και όταν κάποιοι άνθρωποι μπορούν και αποκομίζουνε σημαντικά οικονομικά οφέλη μέσα από μία διαδικασία τέτοια, χωρίς να θέλω καν να προσάψω κάτι στον επιχειρηματία, δεν το κάνει ο άνθρωπος κακά, καλά κάνει αφού μπορεί, νομίζω ότι και αυτό κλονίζει την δημόσια εμπιστοσύνη, κλονίζει την …. και αυτό είναι ζημιά. Αυτές είναι οι ζημιές που εγώ μπορώ να επισημάνω.
Τώρα όσον αφορά το ερώτημα που μου ετέθη για τον δόλο, ανεπάρκεια ή τι άλλο. Είναι αυτονόητο ότι δεν μπορώ να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση, δεν είναι αυτός ο σκοπός για τον οποίο ήρθα, εκτιμώ τους δικηγόρους, τους θεωρώ καθόλα ικανούς όλους όσους έχω γνωρίσει και δεν υπάρχει περίπτωση να πω οτιδήποτε πάνω στο θέμα αυτό.
Τώρα, ετέθη ένα ζήτημα για το θέμα της αδειοδότησης. Μου ζητήθηκε να εκφραστώ… Κοιτάξτε υπάρχει η σύνταξη της αγωγής είναι του 2006, η αγωγή στο Πολυμελές, παρακαλώ; Η αίτηση ακύρωσης, μισό λεπτό, η αίτηση ακύρωσης είναι του 2006 ομοίως τον Μάρτιο, η απόφασης μίας άσκησης έφεσης ή νέας αίτησης ακύρωσης είναι του 2007, το 2007 είναι επίσης η γνωμοδότηση και από κει συνεχίζει πάει ξέρω εγώ είναι και θέμα σε τι αναφερόμαστε. Ας πούμε η μία άσκηση αναίρεσης, μέσα στην τριετία, πριν την τριετία εν πάση περιπτώσει μπαίνει στην περίοδο ’09-’12. Η προσκόμιση λάθος αποδεικτικού είναι πρόσφατη πολύ. Πάντως ξεκινάμε με τα πρώτα δικόγραφα το ’06, την απόφαση περί μη ασκήσεως νέας αίτησης ακύρωσης έφεσης, την οποία θεωρώ σημαντική, είναι του ’07 και η γνωμοδότηση είναι επίσης σημαντική, είναι του ’07, αυτό είναι χονδρικά το πλαίσιο.
Τώρα για το θέμα της αδειοδότησης. Ρωτήθηκα αν μπορώ να αναπτύξω κάτι περισσότερο γύρω από αυτό. Θεωρώ ότι δεδομένου των συνθηκών συνέτρεχαν όλες οι προϋποθέσεις να μην χορηγηθεί η άδεια. Δηλαδή, από την στιγμή που υπήρχε απόφαση δικαστική η οποία έλεγε, ότι το ακίνητο αυτό είναι αυθαίρετο, γιατί αυτό έλεγε στην ουσία, όταν λέει οίκηση, τακτική διαχείριση, συντήρηση, μικροπροσθήκες, σημαίνει αυτό, δεν είναι νόμιμο.
Εκεί θεωρώ ότι υπήρχε ένα μεγάλο πάτημα του Δήμου να μην χορηγήσει την άδεια, δεδομένου ότι παράλληλα υπήρχε μία εκκρεμής μήνυση η οποία έχει οδηγήσει και σε μία πρωτοβάθμια καταδίκη και είχε ασκηθεί και μία αγωγή η οποία οδήγησε σε μία de facto αναγνώριση, σε μία (…) που λέμε, στο σκεπτικό της απόφασης δικαίωσης του Δήμου. Υπήρχαν λοιπόν όλα τα εχέγγυα να μην χορηγηθεί και αν ήθελε ο επιχειρηματίας ας προσπαθούσε αυτός να την βγάλει δικαστικά. Δεν μπορώ να αντιληφθώ, γιατί υπό τις συνθήκες αυτές έπρεπε να χορηγηθεί. Και επιπλέον επαναλαμβάνω ότι μπήκαν δύο αιρέσεις στην χορήγηση της αδείας οι οποίες είναι λίγο περίεργες. Η μία αναφέρεται…σε δίκη που δεν υπήρχε και η άλλη αναφέρεται σε αίτημα που δεν υπήρχε. Άρα όταν κληθούμε να ανακαλέσουμε, ενδεχομένως αν το αποφασίσετε κάτι τέτοιο, θα υπάρχει ένα θέμα πλέον τέτοιου τύπου. Δεν ξέρω αν σας έχω καλύψει και με συγχωρείτε και αν δεν ακούγομαι. Αν μπορείτε να μου εξηγήσετε λίγο περισσότερο, αν κάτι άλλο θέλετε να αναφερθώ, δεν ξέρω αν σας κάλυψα.
Για την ομάδα που με ρωτήσατε, δεν έχω, δεν γνωρίζω. Δηλαδή γνωρίζω ότι έχουνε γίνει αναφορές στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου και κάποιες παρεμβάσεις τέτοιες, οι οποίες μπήκαν στον αρχείο και μηνύσεις, οι οποίες αρχειοθετήθηκαν λόγω ελλείψεως στοιχείων και γνωρίζω και ότι γίνανε κάποιες κινήσεις για την ακύρωση της προέγκρισης άδειας λειτουργίας, οι οποίες αν δεν κάνω λάθος απερρίφθησαν δικαστικώς, αλλά είχανε να κάνουνε με θέματα αν θυμάμαι καλά, τυπικά, της διαδικασίας που ακολουθήθηκε, διότι εντάξει δεν χρειάζεται εγώ να τα πω, θυμάμαι, από ότι έχω αντιληφθεί υπήρχε μια κινητικότητα μεγάλη εκεί, βγήκε απόφαση από την Δημαρχιακή Επιτροπή, ενώ υπήρχε από το Δημοτικό Συμβούλιο. Αυτά τα ξέρετε εσείς πολύ καλύτερα από μένα, δεν έχει νόημα να τα επισημάνω.
Δυστυχώς δεν γνωρίζω καλά τις παράλληλες ενέργειες, πέραν αυτών που μπορώ να πω δηλαδή ότι είχαν υποβληθεί πράγματι καταγγελίες, μηνυτήριες αναφορές οι οποίες ετέθησαν στο αρχείο και ότι είχανε γίνει κάποιες ενέργειες στα διοικητικά δικαστήρια, νομίζω εκεί είχε γίνει και κάποια προσφυγή στην Περιφέρεια, δεν τα γνωρίζω πολύ καλά, γιατί δεν είναι στο κομμάτι που έχω ασχοληθεί εγώ.
Και το τελευταίο, αν έχει χαθεί η βούληση του διαθέτη να περιέλθει το ακίνητο στον Δήμο το 2025. Σε αυτό έχω καταρχάς απαντήσει, είχα αφήσει απλώς μία επιφύλαξη, δεν υπάρχει πρακτικά για μένα δεν υπάρχει κίνδυνος, μολονότι πρέπει να επισημανθεί ότι υφίσταται αυτή τη στιγμή εκκρεμής αγωγή του Σιστοβάρη και του Σαμουρέλη, προκειμένου να χάσει, να εκπέσει του καταπιστεύματος ο Δήμος.
Δεν θεωρώ όμως ότι αυτή είναι μία και το ότι είναι εκκρεμής νομίζω ότι μπορούμε να πούμε, έχει αντιμετωπιστεί ορθώς από την Νομική Υπηρεσία και με την βοήθεια του κ. Σταθόπουλου ο οποίος έγραψε γνωμοδότηση επί τούτου, θα μου έκανε πολύ μεγάλη έκπληξη, θα μου προξενούσε μεγάλη κατάπληξη δηλαδή να εκπέσει ο Δήμος. Θεωρώ ότι είναι ένας τυπικός κίνδυνος, όχι όμως ουσιαστικός. Βέβαια θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί αν είχε ενημερωθεί ο Δήμος για την ύπαρξη της ρήτρας αυτής και για τη ύπαρξη αυτουνού του Σωματείου, δηλαδή θα ήταν πιο κομψό να είχε ληφθεί η απόφαση να μην προσφύγουμε στο Σωματείο, ενσυνείδητα. Αλλά εν πάση περιπτώσει αυτή τη στιγμή κίνδυνος δεν υπάρχει, πρακτικά, υπάρχει τυπικά, θεωρώ. Στο μέτρο που μπορώ να προκαταβάλω δικαστικές αποφάσεις έτσι; Γιατί έχουμε δει πολλά…
