Το πρώτο θέμα της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 2018, αφορούσε την «Τροποποίηση της 107/2018 απόφασης του δημοτικού συμβουλίου περί μερικής τροποποίησης του Οργανισμού Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου Αγ. Παρασκευής».
Αν βρείτε λίγο ακαταλαβίστικο τον τίτλο του θέματος θα συμφωνήσω μαζί σας, γιατί όλοι εμείς που ζούμε σ΄αυτήν τη χώρα, όταν η ανάγκη μας αναγκάσει να προστρέξουμε σε δημοτικές και δημόσιες υπηρεσίες, διαπιστώνουμε ότι οι υπάλληλοι που πληρώνονται από τους φόρους μας για να μας εξυπηρετούν, και μιλούν μια «άλλη γλώσσα» αλλά και μας αντιμετωπίζουν ως «Μια ακόμα ενόχληση της ησυχίας τους»…
Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς αφορούσε το συγκεκριμένο θέμα που συζητιόταν επί δυόμιση ώρες… χωρίς τις ρητορικές κορώνες της αντιπολίτευσης, οι οποίες όσο πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές τόσο αυξάνονται και τα ντεσιμπέλ τους.
Πριν από μερικούς μήνες, η διοίκηση εισηγήθηκε «Μερική τροποποίηση» του «Οργανισμού», βάσει του οποίου λειτουργούν οι υπηρεσίες του δήμου, και συγκεκριμένα ζήτησε να δημιουργηθεί μια Διεύθυνση «Περιβάλλοντος και Πρασίνου» και μία Διεύθυνση «Καθαριότητος», αντί της μίας Διευθύνσεως που υπήρχε για όλες αυτές τις δραστηριότητες.
Όπως όμως είναι γνωστό, οι διοικούντες τον δήμο μας, όπως και σ’ όλους τους δήμους της Ελλάδας, ως βασικό κριτήριο πρόσληψης ενός υπαλλήλου είχαν το «Ρουσφέτι», είτε «κομματικό» είτε «προσωπικό».
Έτσι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, ο δήμος γέμιζε από «στρατιές ημετέρων» με διάφορα τερτίπια, παραθυράκια και κολπάκια, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις η καταστρατήγηση του νόμου ήταν κατάφορη κυρίως στις «Μεταφορές» προσωπικού από τα Νομικά πρόσωπα στον Δήμο.
Θυμάμαι συγκεκριμένα , ότι το 2000 το ποσοστό των υπαλλήλων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης που εργάζονταν στο δήμο, ήταν στο θλιβερό ποσοστό του 10% , ενώ οι διευθύνοντες την Οικονομική Υπηρεσία ήταν απόφοιτοι γυμνασίου / λυκείου και δεν είχαν σπουδάσει οικονομικά…
Αυτού του είδους οι προσλήψεις, που επί τρείς περίπου δεκαετίες γίνονταν αποκλειστικά από τις διοικήσεις ΠαΣΟΚ, δημιούργησαν έναν κομματικό στρατό, «συντρόφων» , συγγενών και φίλων, ο οποίος ούτε απεργούσε, ούτε διεκδικούσε αλλά ούτε έφερνε αντιρρήσεις σε εξόφθαλμα παράνομες εντολές των Αιρετών –Ευεργετών.
Μετά το 2002 οι διοικήσεις Ν.Δ των κ. Σιδέρη και Ζορμπά, οι οποίες «ευαγγελίζονταν» προεκλογικά την «κάθαρση» και την επαναφορά του «κράτους δικαίου», αρκέστηκαν στο να τακτοποιήσουν «δικά τους (αδικημένα) παιδιά»… ενώ η κυβέρνηση «Καραμανλή» εισήγαγε στον Νόμο «Πεπονή» (ΑΣΕΠ) , την αλήστου μνήμης «Συνέντευξη» που αλλοίωνε ουσιαστικά την αντικειμενική Μοριοδότηση.
Έτσι σιγά σιγά, οι υπάλληλοι του Δήμου και οι οικογένειες τους, επέβαλαν τα όποια προσωπικά τους «θέλω» , αφού είχαν πλέον καταλάβει ότι με την ψήφο τους καθόριζαν σ΄ένα μεγάλο βαθμό το εκλογικό αποτέλεσμα, αφού ο δεύτερος γύρος για την ανάδειξη δημάρχου κρινόταν σε μια διαφορά 200- 300 ψήφων.
Κατά την εποχή των «Μνημονίων», τα περισσότερα μέλη των στρατιών αυτών φρόντισαν να συνταξιοδοτηθούν, και οι εναπομείναντες θέλοντας και μη προσαρμόστηκαν μεν στη «νέα τάξη πραγμάτων», αλλά από την άλλη πλευρά δεν έπαψαν να «πιέζουν» για τους προσωπικούς τους λόγους τους αιρετούς.
Έτσι, στο «Σπάσιμο» στα δύο της υπηρεσίας καθαριότητας –πρασίνου – περιβάλλοντος, σύσσωμες οι δημοτικές παρατάξεις της Ν.Δ και του ΠαΣΟΚ, αντέδρασαν με πρωτοφανή σφοδρότητα και με έωλα επιχειρήματα και σενάρια συνομωσιολογίας, προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια «σύγκρουση» της διοίκησης με τους εργαζόμενους αλλά και να δημιουργήσουν δυσμενές κλίμα, σ΄ έναν οργανισμό, όπου κάθε προσπάθεια «αλλαγής» δημιουργεί αισθήματα ανασφάλειας σ΄ αυτούς που ιδρυματοποιημένα πια εκτελούν κάθε μέρα τα «ίδια πράγματα».
Σαν να μην έφθανε η κατάσταση που σας περιέγραψα, ίσως γνωρίζετε και την τεράστια διαμάχη που είχε ξεσπάσει χρόνια τώρα μεταξύ των Π.Ε υπαλλήλων και των Τ.Ε υπαλλήλων, δηλαδή αυτών που είχαν πτυχίο πανεπιστημιακής σχολής κι εκείνων που είχαν πτυχίο τεχνολογικής σχολής, όπου οι Τ.Ε ζητούσαν την εξομοίωση με τους Π.Ε, θέμα που λύθηκε τελεσίδικα στον Άρειο Πάγο με δικαίωση των Π.Ε.
Τα γράφω όλα αυτά, επειδή έχουν άμεση σχέση με το συγκεκριμένο θέμα που συζητήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο. Δηλαδή, όταν τελικά στάλθηκε στον «υπερκείμενο» του δήμου φορέα, το «σπάσιμο» της Διεύθυνσης Περιβάλλοντος- Πρασίνου –Καθαριότητος σε δύο ανεξάρτητες Διευθύνσεις, επεστράφη στο δήμο για να προστεθεί μία παράγραφος που θα έλεγε ότι : «Εν ελλείψει υπαλλήλου Π.Ε, θα μπορούσε να οριστεί στη διεύθυνση ένας Τ.Ε υπάλληλος».
Θα μου πείτε και με το δίκιο σας, ότι γι ΄αυτήν την «προσθήκη» σύσσωμη η αντιπολίτευση εξαπέλυε μύδρους κι εκφωνούσε «Φιλιππικούς» κατά της διοίκησης;
Μάλιστα σας απαντώ, κι αυτό γιατί η προσθήκη του «Εν Ελλέιψει» έδωσε την αφορμή για προσωπικές επιθέσεις, για κατηγορίες, για κριτική εφ΄όλης της ύλης και κυρίως για ν΄ ακούσουν τα μέλη της κάθε «στρατιάς», ότι οι ευεργέτες τους είναι «εκεί» και διεκδικούν «επάνοδο»…
————————————————————————-
Από τον πρώην Δήμαρχο και επικεφαλής της παράταξης «Αγία Παρασκευή η πόλη μας» κ. Βασίλη Ζορμπά, λάβαμε επιστολή διαμαρτυρίας που αναφέρει τα εξής: Κύριε Μπαλωτή,
Στο υπ΄αριθμόν 195/2018 φύλλο της έντυπης εφημερίδας σας, στην σελίδα 19 και σε άρθρο με τίτλο «Η πτωχευμένη και διαλυμένη Χώρα, οι θέσεις ευθύνης των υπαλλήλων, οι ΠΕ και οι ΤΕ και το πρόβλημα του εν ελλείψει», γράφετε: «Μετά το 2002, οι διοικήσεις της ΝΔ των κ. Σιδέρη και Ζορμπά, οι οποίες ευαγγελίζονταν προεκλογικά την κάθαρση και την επαναφορά του κράτους δικαίου, αρκέστηκαν στο να τακτοποιήσουν δικά τους (αδικημένα) παιδιά».
Επειδή η φράση αυτή, καθ΄όσον τουλάχιστον με αφορά, είναι συκοφαντική και δυσφημιστική, αφού δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και αυτό σας είναι γνωστό, σας ζητώ, στο επόμενο φύλο της εφημερίδας σας αλλά και στην ηλεκτρονική του έκδοση, εάν έχετε στοιχεία ότι εγώ «τακτοποίησα δικά μου παιδιά» (ονόματα, θέσεις, τρόπο), να τα δημοσιεύσετε. Σε αντίθετη περίπτωση:
α. Να δημοσιεύσετε το κείμενο που σας στέλνω
β. Να ανασκευάσετε την προαναφερόμενη φράση-άποψή σας, δηλώνοντας ότι δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ζητώντας μου δημοσίως συγγνώμη.
Απάντηση Χρήστου Μπαλωτή
Κύριε Ζορμπά,
Είναι σαφές από όλο το κείμενο κι όχι από μία πρόταση που απομονώσατε και εκθέσατε στη δημόσια σφαίρα, ότι η φράση τα «δικά σας (αδικημένα) παιδιά» δεν απαντά στα φυσικά σας παιδιά. Σε κανένα σημείο του κειμένου δεν υπάρχει υπαινιγμός ή άμεση γραφή που να αναφέρεται στα δικά σας, ή άλλου δημοτικού συμβούλου, φυσικά παιδιά.
Η συγκεκριμένη έκφραση σε συνδυασμό με το κείμενο αναφέρεται στο πως τακτοποιήσατε άτομα, «παιδιά» είτε του κόμματος που εκπροσωπείτε ή της παράταξης που ηγείσθε.
«Ονόματα, θέσεις και τρόπο» δεν θα σας αναφέρω με σχολαστικό τρόπο, γιατί για κάποιες από αυτές τις υποθέσεις δεσμεύομαι από τη νέα κοινοτική οδηγία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων (GDPR) που έχει τεθεί σε εφαρμογή. Στις περιπτώσεις που δεν δεσμεύομαι λόγω ανάρτησης σχετικών αποφάσεων στη διαύγεια, και πάλι θα αναφερθώ όπως εγώ θεωρώ ότι πρέπει, προστατεύοντας την εφημερίδα σε περίπτωση ακροάσεως αυτής της υπόθεσης στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Κάποια από τα παραδείγματα αυτών των «παιδιών» αναφέρονται στην αρθρογραφία του Ανδρέα Μπαλωτή που μπορείτε να διαβάσετε στη σελίδα 3.
Επειδή πιστεύω ότι ο σκοπός αυτής της επιστολής δεν είναι η «αποκατάσταση της αλήθειας» αλλά η προβολή σας, δεν θα συνεχίσω δια δημόσιου βήματος αυτόν τον διαξιφισμό. Εάν δεν καλύπτεσθε από την απάντηση που σας δίνουμε, επειδή δεν θεωρώ ότι σας οφείλω συγγνώμη – όπως έχω πράξει στο παρελθόν όταν είχατε δίκιο – αλλά μία επεξήγηση του κειμένου, δεν μπορώ, παρά να σας παραπέμψω στη διεύθυνση της εισαγγελίας.
Προσωπικά ενοχλούμαι που προσπαθείτε σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης να παρουσιάσετε ότι η εφημερίδα δήθεν αναφέρθηκε στα φυσικά σας τέκνα για τακτοποίησή τους από εσάς, όταν στην πραγματικότητα δεν το έχει πράξει ποτέ στο παρελθόν και φυσικά ούτε στο παρόν.
Μένω έκπληκτος από το γεγονός ότι δεν ενοχλείσθε εσείς με το να τα αναμιγνύετε ως πρόσωπα στην κοινή γνώμη, και ιδιαίτερα κατά την προεκλογική περίοδο που διανύουμε. Τα προαναφερθέντα σε συνδυασμό με την απάντηση του αρθρογράφου και πατέρα μου αποτελεί την επίσημη απάντηση του «Σχολιαστή».
Χρήστος Ανδ. Μπαλωτής
Εκδότης – Δημοσιογράφος
Απάντηση Ανδρέα Χρ. Μπαλωτή
Τα παιδιά και τα «παιδιά» μας…
Αξιότιμε κ. Βασίλη Ζορμπά, έλαβα την επιστολή που στείλατε στην εφημερίδα ο «Σχολιαστής» και ως συντάκτης του άρθρου « Η πτωχευμένη και διαλυμένη χώρα… οι «θέσεις ευθύνης» των υπαλλήλων… οι Π.Ε και οι Τ.Ε… και το πρόβλημα του «Εν ελλείψει»!, οφείλω ηθικά και μόνο,να σας εξηγήσω τους λόγους για τους οποίους δεν αισθάνομαι ότι προσέβαλα την τιμή και την υπόληψη σας, πόσο μάλλον να σας συκοφαντήσω, αφού ένας καλόπιστος αναγνώστης που θα το διαβάσει αντιλαμβάνεται εύκολα το λόγο για τον οποίο αυτό το άρθρο συντάχθηκε.
Σας «ενόχλησε» κ.Ζορμπά, απ΄ ότι γράφετε στην επιστολή σας, η πρόταση του άρθρου στην οποία αναφέρω ότι: «Μετά το 2002 οι διοικήσεις της Ν.Δ των κ.Σιδέρη και Ζορμπά, οι οποίες «ευαγγελίζονταν» προεκλογικά την «κάθαρση» και την επαναφορά του «κράτους δικαίου», αρκέστηκαν στο να τακτοποιήσουν «δικά τους παιδιά (αδικημένα) παιδιά».
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν βήμα , βήμα ν΄αναλύσουμε την πρόταση αυτή με απλά ελληνικά ώστε και ο πιο ολιγογράμματος να μπορεί να την κατανοήσει και να μην υπάρχει καμία πιθανότητα ο αναγνώστης να «μπερδευτεί» και να εξαγάγει λανθασμένα συμπεράσματα σ΄ότι αφορά το πρόσωπο σας.
Στο συγκεκριμένο κείμενο μου,υπάρχουν λέξεις εντός παρενθέσεων ( ) , όπου οι παρενθέσεις θέτονται για επεξηγηματικούς λόγους και δεν υπονοούν κάτι άλλο…υπάρχουν επίσης σε κάποιες προτάσεις,τρεις ( ούτε τέσσερις, ούτε δύο, ούτε επτά) τελείες, τα λεγόμενα «αποσιωπητικά», τα οποία είναι σημεία στίξης και – σύμφωνα με το λεξικό «Τεγόπουλου- Φυτράκη» – φανερώνουν «Διακοπή της φράσης», είτε από συγκινησιακή αιτία, είτε επειδή τα υπόλοιπα είναι ευνόητα.
Επίσης, στη συγκεκριμένη και επίμαχη πρόταση μου, μπορείτε να βρείτε λέξεις εντός εισαγωγικών «…» κι εκτός εισαγωγικών, κι αυτό βοηθά τη δημοσιογραφική γραφή να καταστήσει με σαφήνεια στον αναγνώστη ότι η λέξη που βρίσκεται εντός εισαγωγικών δεν κατέχει πια το ουσιαστικό της νόημα, αλλά ο γράφων παραπέμπει σε «κάτι άλλο» που γίνεται αντιληπτό ή από τα συμφραζόμενα ή αναλύεται στη συνέχεια του κειμένου.
Να δώσω ένα παράδειγμα για να γίνω ακόμη πιο κατανοητός. Όταν π.χ γράφω ότι:
«… οι διοικήσεις της Ν.Δ των κ.Σιδέρη και Ζορμπά, οι οποίες «ευαγγελίζονταν»…εδώ, το ρήμα «ευαγγελίζονταν» στο οποίο έχουν τεθεί εισαγωγικά παύει να έχει την βιβλική έννοια κι έτσι ο αναγνώστης σε καμία περίπτωση δεν θα σας ταυτίσει με κάποιον απ΄τους ευαγγελιστές ή στην χειρότερη περίπτωση να νομίσει ότι σας «έστριψε η βίδα κι αρχίσατε να κηρύττετε το ευαγγέλιο ανά τας οδούς της Αγ. Παρασκευής ή ότι μιλάτε με το θεό ο οποίος σας έδωσε την εντολή να γνωστοποιήσετε την «αλήθεια Του» στο αμαθές ποίμνιο… ».
Αφού λοιπόν ξεκαθαρίσαμε όλα αυτά, είναι πια εύκολα αντιληπτό το «γιατί» τοποθετούνται στην συνέχεια τα εισαγωγικά στις λέξεις «κάθαρση» και «κράτος δικαίου», λέξεις όμορφες κι ελπιδοφόρες που δυστυχώς σπάνια υλοποιούνται και πάντως Όχι στην Αγ. Παρασκευή…
Πάμε τώρα στο ρήμα του δεύτερου μισού πρότασης και συγκεκριμένα στο ρήμα «τακτοποιώ». Ανατρέξτε παρακαλώ στο βοήθημα του καθηγητή κ. Μπαμπινιώτη, όπου θα διαπιστώσετε ότι το συγκεκριμένο ρήμα σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται σε αξιόποινη πράξη.
Συγκεκριμένα, το λεξικό του κ. Μπαμπινιώτη, αναφέρει τις εξής ερμηνείες:
1) Βάζω σε τάξη (αντικείμενα), 2) Διευθετώ (κατάσταση σύμφωνα με ορισμένο κανόνα ή πρότυπο) π.χ. δεν έχει τακτοποιήσει όλα τα θέματα που προέκυψαν, 3) Εξοφλώ (για λογαριασμούς), 4) Εγκαθιστώ π.χ. τακτοποιηθήκαμε σε ένα κενό διαμέρισμα, 5) Αποκαθιστώ επαγγελματικά ή κοινωνικά: τακτοποίησε τους φίλους του σε καλές δουλειές και 6) Τιμωρώ ή συνετίζω π.χ Θα σε κανονίσω εγώ…
Απομένουν λοιπόν από την επίμαχη πρόταση οι λέξεις «δικά τους παιδιά (αδικημένα) παιδιά».
Εδώ βλέπετε όλη την πρόταση εντός εισαγωγικών, πράγμα που όπως είπαμε και πιο πάνω, εξηγεί στους αναγνώστες ότι ο γράφων ΔΕΝ κυριολεκτεί, αλλά «περιγράφει» και για να το κάνω πιο σαφές αυτό, η έκφραση «δικά σας παιδιά» εάν γραφτεί χωρίς εισαγωγικά, προφανώς εννοεί τα φυσικά σας τέκνα .
Εάν όμως τεθούν εντός εισαγωγικών, παύει αυτόματα η παραπομπή σε «φυσικά τέκνα» και η έκφραση παραπέμπει πια σε νεολαίους πολιτικών ή δημοτικών παρατάξεων, π.χ στην «γαλάζια γενιά», στα «γαλάζια παιδιά», στα «πράσινα» ή «κόκκινα» παιδιά, στα «δικά μας παιδιά», αυτά δηλαδή τα «παιδιά» που σε αντίθεση με τα «άλλα», ο σοφός λαός λέει ότι «έχουν μπάρμπα στην Κορώνη» κι όποιος θέλει να «τακτοποιήσει» το παιδί του, τον αδελφό του, την ξαδέλφη του ή δεν ξέρω ποιον άλλο… για να ζητήσει το ρουσφέτι δεν θα ταξιδέψει στην Κορώνη! Αλλά θ’ αποτανθεί στους «κρατούντες».
Άφησα για το τέλος, την εντός παρενθέσεως λέξη «αδικημένα» (παιδιά), κι αυτό επειδή στο αρχείο μου με τις καταγραφές των προεκλογικών ομιλιών των υποψηφίων βουλευτών της πρώην Β΄Εκλογικής Περιφέρειας Αθηνών, που μίλησαν σ’ εκδηλώσεις των τοπικών οργανώσεων της Ν.Δ, η λέξη αυτή «κυριαρχούσε» ως και ίσως όχι άδικα… κι απευθυνόταν κυρίως στους γονείς και συγγενείς «αδιόριστων» στο δημόσιο παιδιών, των οποίων οι συνεχείς κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ , δεν είχαν επιτρέψει την «τακτοποίηση» τους.
Πώς να το κάνουμε κ. Ζορμπά, οι οπαδοί του κάθε πολιτικού φορέα, όπως και του δικού σας, αυτού δηλαδή ο οποίος σας έδωσε το«χρίσμα» στις δημοτικές εκλογές, ενώ θεωρητικά κόπτονται για την «ελεύθερη αγορά» και τον «ιδιωτικό τομέα», μόλις ο φορέας αυτός γίνει κυβέρνηση, Ω! του θαύματος, εφορμούν ως ακρίδες στους «Μπαρμπάδες απ΄την Κορώνη…» εκλιπαρώντας για μια θέση στον κατά τα άλλα «Διεφθαρμένο» και «Τεμπέλη» Δημόσιο τομέα.
Σ΄ότι αφορά τώρα τις «τακτοποιήσεις» στο Δήμο μας, θα σας θυμίσω μία τακτοποίηση που κατέγραψα επί δημαρχίας Αντώνη Σιδέρη «δικών του παιδιών» κι αυτή αφορούσε εσάς προσωπικά.
Αν θυμάστε λοιπόν, όταν ο κ. Σιδέρης το 2002 ανακοίνωσε τα ονόματα των συμβούλων στα οποία έκρινε ότι θα έπρεπε να εμπιστευτεί θέσεις αντιδημάρχων και προέδρων των νομικών προσώπων του δήμου, εσείς δεν ήσασταν στις επιλογές του, παρά το γεγονός ότι είχατε αναδειχθεί στην τρίτη θέση από πλευράς «σταυρών» επιλογής των συμπολιτών μας.
Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα, εσείς μαζί με δύο επίσης εξαίρετους δημοτικούς συμβούλους, στείλατε στον τότε δήμαρχο, επιστολή διαμαρτυρίας ζητώντας την «τακτοποίηση» της αδικίας που σας είχε γίνει… και σε εύλογο χρονικό διάστημα, ο Αντώνης Σιδέρης είχε το πολιτικό θάρρος να τακτοποιήσει την αδικία αυτή… να ορίσει εσάς ως αντιδήμαρχο καθαριότητας και πρασίνου και τους δύο άλλους συναδέλφους σας, τους τοποθέτησε προέδρους σε νομικά πρόσωπα του Δήμου.
Βεβαίως τότε, υπήρξαν πολλοί που χαρακτήρισαν την συγκεκριμένη ενέργεια (της διαμαρτυρίας με επιστολή), ως «ωμό πολιτικό εκβιασμό» κι αυτό επειδή η τότε διοίκηση είχε εκλέξει 15 δημοτικούς συμβούλουςκαι η αντιπολίτευση 12… και ισχυρίζονταν ότι εάν οι «τρεις αδικημένοι» απουσίαζαν από μια κρίσιμη συνεδρίαση, αυτόματα έχανε η διοίκηση την πλειοψηφία της!
Προσωπικά κ. Ζορμπά, πιστεύω ότι το πολιτικό ήθος του Αντώνη Σιδέρη του επέβαλε να τακτοποιήσει την αδικία που έκανε στα «δικά του παιδιά», στα «παιδιά» δηλαδή της παράταξης του, κι ότι η επιστολή που στείλατε, ουδεμία σχέση είχε με τις κατηγορίες που εξαπέλυαν οι ηττημένοι πολιτικοί σας αντίπαλοι ή οι κακεντρεχείς θαμώνες των καφενείων και των ταβερνών της πόλης.
Αυτά ως προς το σκέλος που αφορά τον Αντώνη Σιδέρη. Επί δικής σας δημαρχιακής θητείας τώρα, υπήρξαν τακτοποιήσεις«δικών σας παιδιών» και δεν έχετε παρά να φρεσκάρετε τη μνήμη σας ξανακοιτώντας τις «Αποφάσεις Δημάρχου» ή τις «απ΄ευθείας αναθέσεις» που έχετε υπογράψει.
Αν το πράξετε, θα διαπιστώσετε ότι ως δήμαρχος φροντίσατε για την τακτοποίηση «δικών σας παιδιών», δηλαδή για την τακτοποίηση υποθέσεων στις οποίες μετείχαν ή αφορούσαν συγγενείς υποψηφίων του ψηφοδελτίου σας
Αξιότιμε κ.Ζορμπά, είστε ο μοναδικός δήμαρχος της Αγ. Παρασκευής που κατηγορούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους για Νεποτισμό, τη στιγμή κατά την οποία ο αδελφός και η εξαδέλφη σας εργάζονταν στο Δήμο… νομίμως από πλευράς τυπικότητας, αλλά ελεγχόμενα από ηθικής πλευράς γιατί «ανάγκη για εργασία» δεν είχε μόνο η οικογένεια «Ζορμπά»…
Αξιότιμε κ.Ζορμπά, εσείς όπως και τα στελέχη της πολιτικής παράταξης στην οποία ανήκετε, ουδέποτε ενστερνίστηκαν τη ρήση που λέει ότι : «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται…» και σας θυμίζω την περίπτωση του συμπολίτη μας, ο οποίος παρότι Υπουργός Περιβάλλοντος έκτισε βίλα στον ορεινό όγκο της Λαυρεωτικής, δηλαδή στη «συνέχεια» του Υμηττού, καθώς και τον Υπουργό Εργασίας, ο οποίος στην βίλα με πισίνα που είχε κτίσει στον Υμηττό, (περιζήτητο έχει γίνει αυτό το βουνό…), απασχολούσε ανασφάλιστο Ινδό επιστάτη!
Αξιότιμε κ.Ζορμπά, για σας και τα στελέχη του πολιτικού σας φορέα αρκεί το «Νομότυπο». Το «Ηθικό» το αφήνετε για τους αριστερούς και τους «λαπάδες ποιητές»…
Σ΄ότι αφορά τώρα τις προτροπές σας για «να δώσω ονόματα», αρνούμαι φυσικά να προχωρήσω σε «κανιβαλισμούς» και διαπόμπευση ανθρώπων που έτυχε να συνεργαστούν πολιτικά μαζί σας, και θα το κάνω μόνον εάν αναγκαστώ να καταθέσω τα στοιχεία που διαθέτω στα αρμόδια δικαστικά όργανα.
Αξιότιμε κ. Βασίλη Ζορμπά,γνωρίζετε πολύ καλά, ότι όσες φορές μου δώσατε το δικαίωμα να σας ασκήσω κριτική μέσα από τις σελίδες του «Σχολιαστή», είτε στην δημαρχιακή σας θητεία , είτε όταν βρισκόσασταν στα έδρανα της αντιπολίτευσης, το έκανα αναφερόμενος πάντα σε ενέργειες ή παραλήψεις και ποτέ «επί προσωπικού».
Στα 18 χρόνια ζωής του «Σχολιαστή», δεν γράφτηκαν στις σελίδες του ποτέ θέματα που έθιγαν «οικογενειακά θέματα», ή μέλη των οικογενειών συμπολιτών μας που ασχολήθηκαν με τα δρώμενα της πόλης, κι είχα το θάρρος ν’ ανακαλέσω σε περιπτώσεις που τυπικά έπρεπε να επανορθώσω.
Καταλαβαίνω την θέση σας, ξέρω ότι μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο… ότι κάθε ημέρα που περνά γίνεται και εντονότερη η «Αγωνία του τερματοφύλακα πριν το πέναλτι»… και δεν μπορώ να εμποδίσω εσάς ή οποιονδήποτε άλλο, να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο του επιτρέπει η προσωπική του κλίμακα αξιών με στόχο να πετύχει ένα πιθανό φίμωμα μιας «αντίπαλης φωνής».
Ο «Σχολιαστής» στα 18 χρόνια «ζωής» του, έχει αποδείξει ότι δεν έχει πολιτικούς φίλους , ούτε πολιτικούς αντιπάλους. Ο «Σχολιαστής» δημοσιοποιεί τα δρώμενα, δεν αποκρύπτει ειδήσεις, σχολιάζει ελεύθερα, σατιρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, λογοδοτεί στους αναγνώστες του, δεν εκβιάζει ούτε και εκβιάζεται, προχωρεί με γνώμονα το καλό της πόλης και δεν είναι Δημοδίαιτος.
Ανδρέας Χρ. Μπαλωτής
Δημοσιογράφος –Μέλος ΕΣΗΕΑ
