Κώστας Κουβόπουλος: «Δεν θα επιτρέψω «Βατοπέδιο» στην Αγ. Παρασκευή»!
Από τον κ. Κώστα Κουβόπουλο, δημότη Αγ. Παρασκευής και επί 25 έτη δημοτικού συμβούλου και αρχηγού ανεξάρτητου Δημοτικού Συνδυασμού, λάβαμε επιστολή στην οποία παρουσιάζεται η δική του εκδοχή για την υπόθεση «Σιστοβάρη» και τις σημερινές εξελίξεις της την οποία και παραθέτουμε αυτούσια και χωρίς περικοπές.
«Αξιότιμοι κύριοι, εδώ και πολύ καιρό ενημερώνουμε όλες τις τοπικές εφημερίδες με όλα τα στοιχεία που αφορούν την υπόθεση «Σιστοβάρη» και τις εξελίξεις στην υπόθεση αυτή χωρίς να έχει υπάρξει το παραμικρό δημοσιογραφικό ενδιαφέρον για όλα αυτά που καταθέτονται και κατά τη γνώμη μας είναι πολύ σημαντικά.
Η δική σας εφημερίδα ο «Σχολιαστής» αναφέρθηκε περιληπτικά στο τελευταίο του τεύχος αλλά παρουσίασε την όλη υπόθεση σαν μια προσωπική σύγκρουση της συζύγου μου και υπαλλήλου του Δήμου με το βαθμό της Διευθύντριας με τον πολιτικό της προϊστάμενο Δήμαρχο κ. Βασίλη Γιαννακόπουλο.
Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι και παρακαλώ να δημοσιεύσετε αυτούσια την επιστολή μου και να μην προβείτε σε «περικοπές» αλλιώς να μην τη δημοσιεύσετε καθόλου.
Η υπόθεση ή μάλλον το «έγκλημα» της υφαρπαγής μέρους της ακίνητης περιουσίας του Δήμου ξεκίνησε λίγα χρόνια μετά το θάνατο του αείμνηστου Δωρητή Αθανασίου Ιων. Σιστοβάρη, ο οποίος με ιδιόχειρη διαθήκη «κληροδότησε» για 50 χρόνια στους ανιψιούς του Αθανάσιο και Μιχαήλ Σιστοβάρη την διώροφη οικία στην Αγ. Παρασκευή και επί της οδού Αγ. Ιωάννου με τον όρο να γίνει κλήρωση και να πάρει ο ένας το υπόγειο και τον πρώτο όροφο και ο άλλος τον δεύτερο όροφο και την χρήση της ταράτσας, τη δε χρήση του κήπου θα την έκαναν και οι δύο αλλά με αγάπη και ομόνοια και μετά το πέρας των 50 χρόνων το κτήμα θα περιερχόταν στην τότε κοινότητα και νυν Δήμο της Αγ. Παρασκευής.
Δηλαδή ο αείμνηστος δωρητής κληροδότησε στους ανιψιούς του ΔΥΟ ξεχωριστά, αυτούσια, συγκεκριμένα και απόλυτα προσδιορισμένα, με ειδική περιγραφή το κάθε ένα, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ κληροδοτήματα τα οποία θα λάμβανε ο καθένας μετά από κλήρωση και μετά από 50 χρόνια θα το παρέδιδε στο Δήμο Αγ. Παρασκευής.
Το 1979 και ΧΩΡΙΣ να έχει γίνει η υπό της διαθήκης προβλεπόμενη κλήρωση, που ρητά όριζε να γίνει ο διαθέτης, ο ένας εκ των δύο κληροδόχων και συγκεκριμένα ο κ. Μιχαήλ Σιστοβάρης ΑΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ την αναλογούσα σε αυτόν κληροδοσία δηλώνοντας ΨΕΥΔΩΣ ότι «αποποιείται κληροδοσία 50ετούς διάρκειας, συνισταμένη εκ ποσοστού (50%) ΕΞ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ δι έκαστον τούτων…» μετατρέποντας έτσι τα «Δύο κληροδοτήματα» σε «Κληρονομιά εξ΄ αδιαιρέτου» με στόχο 1) ΝΑ ΜΗΝ περιέλθει το κληροδότημα του στο νόμιμο μετακληροδόχο που ήταν ο Δήμος και 2) Εφεξής οι «δύο ξεχωριστές κληροδοσίες» να εμφανίζονται ενώπιον των Δικαστηρίων με τη μορφή και τη νομοθεσία που διέπουν τις «εξ αδιαιρέτου» κληρονομιές.
Το έγκλημα της υφαρπαγής μέρους της Δημοτικής περιουσίας συνεχίζεται από τον κ. Αθανάσιο Σιστοβάρη ο οποίος το 1980 αποδέχεται και την κληροδοσία του αποθανόντος θείου του αλλά και του εξαδέλφου του δηλώνοντας και αυτός ΨΕΥΔΩΣ ότι αποδέχεται κατά ποσοστό εν δεύτερο (1/2) την ΕΞ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΥ εις έκαστον κληροδοσία με αποτέλεσμα η αποποιηθείσα από τον εξάδελφο του ανεξάρτητη κληροδοσία αντί να περιέλθει στην απόλυτη Νομή, κυριότητα και κατοχή του Δήμου να περιέλθει στον ίδιο.
Όμως η προφανής συμφωνία και συμπαιγνία των δύο εξαδέλφων προκειμένου να προσπορίσουν περιουσιακά – χρηματικά οφέλη με σκοπό την παράνομη αύξηση των περιουσιακών τους στοιχείων εις βάρος της Δημοτικής περιουσίας, για να ευδοκιμήσει και να επιτευχθούν οι στόχοι τους, έπρεπε ο Δήμος να αδιαφορήσει για όλα όσα συνέβαιναν, να σιωπήσει και να συμπλεύσει μαζί τους. Το λέω δε αυτό, επειδή το 1979 αμέσως μετά την αποποίηση της κληροδοσίας από πλευράς του κ. Μιχαήλ Σιστοβάρη, ο Δήμος ήταν ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ εκ του νόμου α) να αποστείλει εξώδικη πρόσκληση προς τον έτερο κληροδόχο κ. Αθανάσιο Σιστοβάρη για τη διεξαγωγή της υπό της διαθήκης προβλεπόμενης κλήρωσης για να ξεκαθαριστεί ποιο κληροδότημα θα πάρει ο καθένας. Β) Να κάνει αποδοχή μετακληροδοσίας, να τη μεταγράψει και να τη δηλώσει στο υποθηκοφυλακείο και αργότερα να τη δηλώσει στο κτηματολόγιο.
Με τον τρόπο αυτό ο εναπομείνας κληροδόχος Αθανάσιος Σιστοβάρης θα είχε το δικό του κληροδότημα ως καταπιστευτική υποκατάσταση σύμφωνα με το άρθρο 2009 του Αστικού Κώδικα και θα μπορούσε να ασκεί τις περιορισμένες εξουσίες που του δίνει ο νόμος δηλαδή να ζει εκεί και να διατηρεί το κληροδότημα που του ανήκε σε καλή κατάσταση ώστε να μην το παραλάβει μετά από 50 χρόνια ο Δήμος ερείπιο.
Αντί λοιπόν ο Δήμος να κάνει αυτές τις ενέργειες που ξεκαθάριζαν την υπόθεση και θα διασφάλιζαν την περιουσία του προτίμησε να «σιωπήσει».
Έτσι έδωσε το δικαίωμα στον κ. Αθανάσιο Σιστοβάρη να προχωρήσει όχι μόνον στη μίσθωση των δύο κληροδοτημάτων αλλά και να υπογράψει μισθωτήριο συμβόλαιο με την ιδιότητα του «εκμισθωτή» δηλώνοντας ότι έχει την κυριότητα, νομή και κατοχή της οικίας που κτίστηκε πριν το 1940, χωρίς βεβαίως ο Δήμος να «βάλει τα πράγματα στη θέση τους» με αποτέλεσμα να χάνει το μερίδιο των εσόδων που του ανήκε.
Όμως το έγκλημα της υφαρπαγής μέρους της Δημοτικής περιουσίας έρχεται να «καλυφθεί» από την ίδια τη Νομική υπηρεσία του Δήμου!!! πως ; να σας πω.
Ενώ λοιπόν ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης είχε με παράνομο τρόπο οικειοποιηθεί το αποποιηθέν κληροδότημα υφαρπάζοντας το από το Δήμο, το 1984 ο Δήμος με εξώδικη πρόσκληση του τον καλεί να του «αποδώσει» το μερίδιο του εξαδέλφου του αλλά στην αίτηση του «αναγνωρίζει» ότι ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης κατέχει νομίμως την αποποιηθείσα κληροδοσία του εξαδέλφου του Μιχαήλ Σιστοβάρη «συνισταμένη εκ ποσοστού 50% εξ αδιαιρέτου δι έκαστον»!!!
Δηλαδή ο Δήμος πηγαίνει σε μια υπόθεση για να …χάσει!
Τώρα το γιατί πληρεξούσιος δικηγόρος του δήμου μετονομάζει τα επαχθέντα ανεξάρτητα και αυτούσια κληροδοτήματα σε «κληροδοσία συνισταμένη εκ ποσοστού 50% εξ αδιαιρέτου εις έκαστον»… μπορεί να μην έχει απαντηθεί μέχρι τώρα αλλά το σίγουρο είναι ότι θα απαντηθεί και μάλιστα πολύ σύντομα.
Όπως πολύ σύντομα θα μάθουμε το «γιατί» ο ίδιος πληρεξούσιος δικηγόρος του Δήμου στις 12 – 3 -1984 σε αίτηση του Δήμου προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών «μετατρέπει» τη διώροφο οικία σε τετραώροφη!!! Γράφοντας ότι «κατόπιν κλήρου ο ένας έλαβε τον πρώτο όροφο, ο έτερος τον δεύτερο ενώ ο τρίτος και ο τέταρτος (όροφοι) ανήκουν και στους δύο εξ αδιαιρέτου»!!! Δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ ο Δήμος αναγνωρίζει ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης ότι η υπάρχουσα διώροφη οικία είναι… τετραώροφη και μάλιστα «κάνει και σύσταση οριζόντιας ιδιοκτησίας»!
Γιατί όμως προχωρεί σε αυτήν την ενέργεια ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Δήμου; Μα για να εμφανιστεί ο Δήμος ότι (δήθεν) «αντιδικεί» με τον κ. Σιστοβάρη να παραπλανηθεί από τη δήθεν διαμάχη ο δικαστής και να «επισημοποιήσει» με απόφαση του το «Δίκαιο» του κ. Σιστοβάρη!
Δηλαδή ευθεία απάτη επί δικαστηρίω για να πλανηθεί ο δικαστής και να νομίσει ότι επιλύει πρόβλημα τετραωρόφου οικίας !!
Επειδή όμως μια πρωτόδικη απόφαση δεν διασφάλιζε ούτε τα «δίκαια» του κ. Αθανάσιου Σιστοβάρη, ούτε απάλλασσε από πολιτικές ευθύνες τους διοικούντες το Δήμο χρειαζόταν και μια «απόφαση Εφετείου» ώστε να μπορούν ανερυθρίαστα όταν τους ρωτούσαν «γιατί χάθηκε το κληροδότημα «Σιστοβάρη»; να λένε ότι: «Κάναμε εμείς ότι μπορούσαμε, αλλά δυστυχώς ο Σιστοβάρης δικαιώθηκε δικαστικά και στο πρώτο και στο δεύτερο βαθμό, εν γνώσει τους φυσικά ότι εψεύδοντο.
Τι έκαναν λοιπόν; Μετά από Επτά ολόκληρα χρόνια ο Δήμος προσέφυγε σε ένα ΑΝΑΡΜΟΔΙΟ δικαστήριο το οποίο απέρριψε την αίτηση για επιστροφή του αποποιηθέντος κληροδοτήματος του κ. Μιχαήλ Σιστοβάρη σ’ αυτόν «λόγω αναρμοδιότητας του Δικαστηρίου»!!!
Από τότε πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια, ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης αύξανε ανενόχλητος τα προσωπικά του έσοδα, ο Δήμος «που να βρει έσοδα αφού ήταν φτωχός» αύξανε τα Δημοτικά Τέλη μέχρι που πέθανε η κ. Γκαράνη, νηπιαγωγός το επάγγελμα, και ο σύζυγος της δεν ήθελε πλέον να λειτουργεί τον παιδικό σταθμό «Μητέρα». Αυτό σήμαινε ότι ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης ή θα έπρεπε να βρει νέο ενοικιαστή ή θα έπρεπε να πληρώνει από την τσέπη του τη συντήρηση της οικίας και στο σημείο αυτό οι εν δήμω «αόρατοι προστάτες» του τον συμβούλεψαν να πουλήσει στο Δήμο την περιουσία (του δήμου)!
Οι «αόρατοι προστάτες» ψιθύρισαν στον τότε Δήμαρχο ότι ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης τάχα «βρίσκεται σε ανάγκη και μπορεί ο Δήμος να του αγοράσει την επικαρπία για ένα κομμάτι ψωμί…». «Τσιμπάει» ο Δήμαρχος και του στέλνει επιστολή με την οποία τον ρωτά «πόσα θέλει» για την επικαρπία. Ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης του απαντά ότι με 440.200 ευρώ η επικαρπία θα ήταν δικιά του και του δίνει χρονικό περιθώριο τεσσάρων μηνών για να του απαντήσει θετικά ή αρνητικά.
Από εδώ ξεκινούν τα «ερωτήματα». Κατ΄ αρχήν είχε πει κάποιος από την αρμόδια Νομική Υπηρεσία στο Δήμαρχο εάν ο κ. Σιστοβάρης είχε την «επικαρπία» ή αν είχε μόνο το δικαίωμα της «οίκησης και τακτικής διαχείρισης»; Είπε κάποιος στο Δήμαρχο ότι με τα χρήματα αυτά θα αγόραζε και «κάτι» το οποίο ήδη ανήκε στο Δήμο οπότε γιατί θα έπρεπε να το ξαναγοράσει;
Όμως πριν περάσει το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης «επέστρεψε» με επιστολή στην οποία έλεγε ότι για να πουλήσει την «επικαρπία» ήθελε όχι 440.200 ευρώ αλλά 792.370 ευρώ.
Δεν γνωρίζουμε τι «μεσολάβησε» αλλά ο κ. Σιδέρης αποφάσισε στις 15 – 5 – 2004 με την υπ΄αριθμ. 124/04 να αγοράσει την «επικαρπία» με αυτό το ποσό κι έστειλε το χρηματικό ένταλμα πληρωμής στον Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου για έγκριση.
Ο Επίτροπος το απέρριψε γιατί δεν υπήρχε αιτιολογημένη ωφέλεια για το Δήμο από την αγορά αυτή. Στη συνέχεια αντί ο κ. Σιδέρης να συμμορφωθεί με τις διατάξεις του νόμου και να επαναφέρει το θέμα στο Συμβούλιο ζητώντας την έκδοση συμπληρωματικής απόφασης, προσέφυγε στο Ελεγκτικό συνέδριο κατά της απόφασης του Επιτρόπου και φυσικά «έχασε» αφού ο Νόμος είναι σαφής…
Από αυτό το σημείο αυτό και πέρα η «μπάλα χάνεται» και πολλοί ήταν αυτοί που προσπάθησαν να καρπωθούν και τα δύο κληροδοτήματα.
Στις 23-3-2005 επιχειρηματίας της πόλης συστήνει ομόρρυθμη εταιρεία με αντικείμενο την εκμετάλλευση του κτήματος Σιστοβάρη, ενώ λίγες μέρες πριν σε γραφείο γνωστού δικηγόρου της πόλης υπογράφηκε ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ του συγκεκριμένου επιχειρηματία, ενός δημοτικού Συμβούλου κι ενός τρίτου επιχειρηματία της πόλης μας.
Γίνονται προσπάθειες να σταματήσει η πώληση της επικαρπίας, και η κ. Κατερίνα Τσιούφη –Γιαγή με αίτηση της στο αρμόδιο τμήμα Κληροδοτημάτων του Υπουργείου Οικονομικών αποσπά γνωμοδότηση η οποία ρητά ορίζει ότι: «Οι κληροδόχοι δεν έχουν ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να προβούν σε καμία ενέργεια για την αξιοποίηση – διάθεση του εν λόγω ακινήτου» μια γνωμάτευση – καταπέλτη που όμως δεν «συγκίνησε» και δεν προβλημάτισε κανένα.
Ακολουθούν και άλλες «χαμένες» για το Δήμο δίκες με τα ίδια χαρακτηριστικά αυτών που προαναφέραμε και οποίες βασίζονταν στο γεγονός ότι ο Δήμος ή προσέφευγε σε ΑΝΑΡΜΟΔΙΟ δικαστήριο ή προσέφευγε σε αρμόδιο δικαστήριο που εδραίωνε την άποψη «του ενός εξ αδιαιρέτου Κληροδοτήματος» και όχι του πραγματικού των «δύο διαφορετικών κληροδοτημάτων».
Στη συνέχεια ο κ. Αθανάσιος Σιστοβάρης συντάσσει ιδιωτικό συμφωνητικό με τον επιχειρηματία στον οποίο πουλά την επικαρπία δηλώνοντας ψευδώς και παρανόμως ότι το «Ακίνητο ανήκει σε αυτόν κατά πλήρη κυριότητα νομή και κατοχή», με αποτέλεσμα ο επιχειρηματίας να το χρησιμοποιήσει ως «τίτλο» βάσει του οποίου η πολεοδομία εξέδωσε άδειες κατεδαφίσεως καθώς και οικοδομικές άδειες.
Συγκεκριμένα η πολεοδομία εξέδωσε την υπ΄αριθμ. 119/06 άδεια που αφορά σε « Προσθήκη κατ επέκταση και καθ ύψος με υπόγειο και κολυμβητική δεξαμενή και αλλαγή χρήσης από κατοικία σε καφετέρια – αναψυκτήριο – εστιατόριο. Την υπ΄αριθμ. 1245/06 πράξη αναθεώρησης για τη νομιμοποίηση με το άρθρο 22 καθαίρεσης εσωτερικής – εξωτερικής τοιχοποιίας – ενίσχυση φέροντα οργανισμό.
Την υπ΄αριθμ. 257/07 πράξη αναθεώρησης 1) με το άρθρο 22 του ΓΟΚ/85 για αλλαγή διαμόρφωσης ακάλυπτων χώρων β) τροποποίηση όψεων και γ) επισκευή επιχρισμάτων 2) τροποποίηση μελέτης για αλλαγή διαρρύθμισης, β) αλλαγή ημι/θριου χώρου σε αίθουσα εκδηλώσεων κ.λ.π. Την υπ΄ αριθμ. 1139/06 άδεια κατεδάφισης μέρους ισόγειας κατοικίας».
Τα αναφέρω αυτά επειδή η πολεοδομία ΟΥΔΕΠΟΤΕ εξέδωσε άδεια κατεδάφισης της παλιάς διώροφης οικοδομής, αλλά ούτε και άδεια οικοδόμησης!!!
Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η πολεοδομία σε απαντητικό της έγγραφο προς εφέτη δηλώνει ότι: « … από τα στοιχεία που μας υποβλήθηκαν πουθενά δεν προκύπτει η κατεδάφιση του παλαιού διώροφου κτιρίου αλλά μας δηλώθηκε η καθαίρεση εξωτερικής τοιχοποιίας και στατικής ενίσχυσης αυτού…»
Δηλαδή κατά την πολεοδομία εάν κάποιος πάει σήμερα στο συγκεκριμένο χώρο θα δει την παλιά διώροφη οικία στην οποία έμενε και την οποία κληροδότησε στο Δήμο μας ο αείμνηστος δωρητής! Τώρα εάν πραγματοποιήθηκε έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο για την παράνομη κατεδάφιση της παλιάς οικίας…εάν λήφθηκε απόφαση συγκεκριμένης αντίδρασης για το γεγονός αυτό…εάν τσιμεντοποιήθηκε όλος ο χώρος είναι θέματα που δεν προκύπτουν από στοιχεία που της έχουν υποβληθεί!
Το κερασάκι δε στην τούρτα είναι η αγωγή του κ. Αθανασίου Σιστοβάρη εναντίον του Δήμου με την οποία ζητά να εκπέσει ο Δήμος από την ιδιότητα του μετακληροδόχου επειδή έχει παραβιάσει τους όρους της διαθήκης του διαθέτη προσφεύγοντας στη δικαιοσύνη! και ν’ αποδοθεί ο χώρος σ’ εκείνον μετά το 2025!!
Όπως βλέπετε λοιπόν, η άρνηση της συζύγου να νομιμοποιήσει τα καταστήματα που λειτουργούν στο συγκεκριμένο χώρο χωρίς απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου αλλά με την πλειοψηφία της Δημαρχιακής Επιτροπής μειοψηφούντος δημοτικού συμβούλου της παράταξης του κ. Γιαννακόπουλου, μόνο «προσωπική κόντρα» δεν είναι.
Έχω καταθέσει μήνυση για «Υφαρπαγή μέρους της ακίνητης περιουσίας του Δήμου, που πραγματοποιήθηκε με απάτη ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, κατ επάγγελμα, καθ έξιν, κατά συνήθεια, κατ εξακολούθηση, κατά συρροή πλειόνων επί μέρους εγκληματικών πράξεων, ως γνωμοδοτήσεις, ψευδείς αγωγές, ψευδή εξώδικα, δικόγραφα σε αναρμόδια δικαστήρια, παράνομη σύνταξη πληρεξουσίου, ψευδείς βεβαιώσεις από αρμόδιες υπηρεσίες και δικόγραφα που συνετάσσοντο και συνέπλεαν με τις απόψεις των αντιδίκων ώστε να εκδίδονται και να δημοσιεύονται αποφάσεις κατά των συμφερόντων του Δήμου κατόπιν προσυνεννοήσεως, συνδιαλλαγής, διαπλοκής, διαφθοράς, πιθανής δωροδοκίας και δοσοληψίας, απιστίας όλων των τύπων (393,390,256,, Π.Κ και κυρίως απιστίας δικηγόρων233 Π.Κ), παράβαση καθήκοντος κ.λ.π πιθανές «μίζες» και κρυφούς συνεταιρισμούς «αρπακτικών».
Αξιότιμοι κύριοι, ελπίζω όλα αυτά να τα δημοσιεύσετε εκτός αν δημοσιογραφικά κρίνετε ότι δεν αποτελούν «υλικό» που αφορά τους πολίτες αυτής της πόλης.
Απευθυνόμενος προς τους συμπολίτες μου θέλω να τους πω ότι όλες μου οι ενέργειες δεν έχουν ως στόχο κάποιο πολιτικό όφελος και δια της εφημερίδας σας δηλώνω ότι δεν θα είμαι ξανά υποψήφιος Δήμαρχος, όμως θα είμαι αυτό που ήμουν πάντα ένας μαχητής που αγαπά την Αγ. Παρασκευή και δεν θα την αφήσει όσο περνά από το χέρι του να γίνει «Βατοπέδειο».
Μετά τιμής
Κωνσταντίνος Γ. Κουβόπουλος
