Παναγιώτης Γκόνης: η συμμετοχή του πολίτη.

0
η συμμετοχή του πολίτη
η συμμετοχή του πολίτη

Είναι αλήθεια ότι τα social media έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Αυτός ο νέος τρόπος επικοινωνίας οφείλουμε να παραδεχτούμε πως βοηθάει ιδιαίτερα την ταχύτητα με την οποία διακινείται η πληροφορία, γεγονός το οποίο αναπόφευκτα επηρεάζει την ενημέρωση και κατ’ επέκταση παίζει ρόλο στην ολοένα αυξανόμενη διαμόρφωση ενός νέου είδους «πολιτικού λόγου».

Ενός πολιτικού λόγου ο οποίος, ενώ σε πρώτη φάση φαίνεται πως θα μπορούσε να ενισχύσει τα δημοκρατικά του χαρακτηριστικά λόγω της μεγάλης συμμετοχής, τελικά, μοιάζει αποστεωμένος από πολιτική σκέψη εξαιτίας της κυριαρχίας των προσωποκεντρικών χαρακτηριστικών του f/b.

Έτσι, ο «πολιτικός λόγος» αναλώνεται στο να απαντά περισσότερο σε προσωπικού ενδιαφέροντος ερωτήματα, ενός μάλλον μικρού ποσοστού του δήμου, παρά να αναζητά ο ίδιος και να θέτει εκείνα τα ερωτήματα τα οποία αξίζουν κατηγοριοποίησης και εφαρμογής πολιτικών λύσεων που αφορούν το σύνολο των πολιτών, δηλαδή των πραγματικά πολιτικών ερωτημάτων.

Ένας «πολιτικός λόγος» με τον οποίο, η πλειονότητα των πολιτικών υποκειμένων δείχνει να εγκαταλείπει ευχάριστα τη βάσανο της πολιτικής σκέψης και άποψης, δηλαδή το να αναρωτιέται και να εξηγεί γιατί θέλει ή γιατί κάνει κάτι, θυσιάζοντάς τες στον βωμό μιας νέας και άκοπης εικονικής πολιτικής πραγματικότητας, η οποία βασίζεται στο δίπολο απάντησης – εξυπηρέτησης, όπου με όπλο την ταχύτητα δημιουργείται ένα είδος ψηφιακής, νέας πελατειακής, εξάρτησης μεταξύ πολίτη – πολιτευτή.

Τα πράγματα γίνονται δυστυχώς ακόμα χειρότερα αν θελήσουμε να αναλύσουμε τη διαδικτυακή σχέση – ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των ίδιων των πολιτικών «αντιπάλων».

Εκεί, σε μεγάλο βαθμό, επικρατεί η αντιπαράθεση κάποιων έντεχνα κατασκευασμένων γεγονότων, τα οποία συνήθως προέρχονται από αόριστες πηγές, σε μια συνεχή προσπάθεια διαστρέβλωσης της αλήθειας, όπου μοναδικό σημαίνον φαίνεται να είναι η διαμόρφωση κλίματος και η κατάκτηση των όσων περισσότερων likes, εκφυλίζοντας ταυτόχρονα την πολιτική σκέψη.

Σε ετούτη την εκλογική αναμέτρηση δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι είχαμε ίσως τον μικρότερο αριθμό δημοσίευσης κειμένων που προέβαλαν την πολιτική άποψη και όχι την επικοινωνιακή ταυτότητα του συντάκτη τους.

Σε μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση με αυτή την τάση, εμείς υποστηρίζουμε την ανάγκη για την ενίσχυση της πολιτικής άποψης, η οποία προκύπτει από τη συμμετοχή του πολίτη στα κοινά.

Μάλιστα, η προσπάθειά μας, σε όλη τη διάρκεια της θητείας μας, αφοσιώθηκε ακριβώς στην ενδυνάμωση αυτής της συμμετοχικής δράσης.

Η επαναφορά του διαλόγου με το σύνολο της σχολικής κοινότητας, η προσπάθεια για την αποκατάσταση τής μεταξύ μας εμπιστοσύνης έγιναν με σεβασμό και μεγάλο ενδιαφέρον, προφανώς ακόμα και προς την αντίθετη άποψη.

Εδώ και τέσσερα ολόκληρα χρόνια ο σχεδιασμός τόσο για τις Χριστουγεννιάτικες, όσο και για τις Αποκριάτικες εκδηλώσεις του δήμου, γίνεται και υλοποιείται με τη βοήθεια όλων των Συλλόγων και Φορέων της πόλης, ακριβώς επειδή εμείς όχι μόνο δεν φοβόμαστε τον διάλογο, αλλά προσπαθούμε να τον ενισχύσουμε.

Με το να ενδυναμώνουμε τις σχέσεις στη βάση του κοινωνικού ιστού της πόλης υποστηρίζουμε έμπρακτα τις συνδυασμένες δράσεις μεταξύ των φορέων, ξεφεύγουμε από την εικονική πραγματικότητα του καθενός μας και, αφού καταφέρνουμε συχνά-πυκνά να βρισκόμαστε και να ανταλλάσσουμε απόψεις, δημιουργούμε εκείνη την κατάλληλη συνθήκη της συν-αντίληψης η οποία είναι και το μοναδικό αναγκαία θεμέλιο για την επίτευξη μιας επιτυχημένης συνέργειας.

Πέρα και πάνω από την υλοποίηση συνεργειών με προγραμματικές συγκλίσεις, για την ορθή εφαρμογή της απλής αναλογικής σε επίπεδο δημοτικού συμβουλίου, θα πρότεινα να αναλογιστούμε την ενίσχυση εκείνων των προσπαθειών που θα εμπλουτίσουν την παραδοσιακή αυτοδιοικητική μας ατζέντα με κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς προβληματισμούς.

Από τη στιγμή που αποδεδειγμένα καταφέρνουμε και παρουσιάζουμε επιτυχημένες συνέργειες στο επίπεδο της ίδιας της κοινωνίας γιατί να περιοριστούμε μόνο σε αυτόν τον εμπλουτισμό και να μην αναρωτηθούμε αν θα είχε νόημα να εξετάσουμε σοβαρά την ανάπτυξη του κινήματος της νέας αυτοδιοίκησης (ή «new municipalism», όπως είναι ευρύτερα γνωστό);

Ένα κίνημα, το οποίο όπως αναφέρεται στις δημόσιες συζητήσεις, είναι απότοκο της υποβάθμισης της κοινωνικής ζωής στις αστικές κοινότητες, αποτέλεσμα μιας εξίσωσης με δομικές μεταβλητές τη λιτότητα, την παγκοσμιοποίηση και τη δημοκρατία.

Ένα κίνημα στο οποίο εγκολπώνονται ιδέες και έννοιες όπως, τα κοινά και η συμμετοχική διοίκηση, επαναπροσδιορίζεται το νόημα του «πολίτη» και της «πολιτειότητας» και επανεξετάζονται οι δημόσιοι θεσμοί σε συνάφεια με το κοινό συμφέρον και την κοινωνική ενδυνάμωση.

Παγκόσμια, πόλεις όπως, η Νάπολη, η Μαδρίτη, το Παρίσι, το Μόντρεαλ, το Όκλαντ ή το Κλίβελαντ, οργανώνονται αμφισβητώντας ολοένα και πιο έντονα το κυρίαρχο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης.

Αντίθετα με τις κυβερνήσεις των κρατών τους, αρκετές πόλεις φαίνεται πως έχουν διάθεση και αντιδρούν στην εφαρμογή των εμπορικών διατλαντικών συμφωνιών (TTIP, CETA, TISA) οι οποίες επιβάλλονται και εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα κάποιων ελάχιστων παγκόσμιων πολυεθνικών, όπως και την αδιάκριτη εξάπλωση των μεταλλαγμένων προϊόντων τους.

Άραγε αυτό το νέο μοντέλο ανάπτυξης μπορεί να μας απασχολήσει στην Αγία Παρασκευή;

Απάντηση