Το να τιμήσεις τον εορτασμό της επετείου του έπους του «Πολυτεχνείου», είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα κι έχει να κάνει με τα πολιτικά «πιστεύω» του καθενός.
Το να «στηθείς» και να φωτογραφηθείς καταθέτοντας στεφάνι και μετά ν΄ ανεβάζεις την φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να δείξεις στους κατοίκους – ψηφοφόρους το πόσο «τιμάς» τον αγώνα της γενιάς εκείνης, μπορεί να θεωρηθεί ως καπηλεία του εορτασμού προς χάριν της αυτοπροβολής, ιδιαίτερα όταν οι πράξεις σου στο πρόσφατο παρελθόν έχουν δείξει το αντίθετο.
Το ρήμα «τιμάς» το έχω σε εισαγωγικά, γιατί δεν ξέρω πόσο «τιμά» τον αγώνα, ανθρώπων – που κάποιοι απ’ αυτούς έδωσαν και τη ζωή τους – ένας «αυτοδιοικητικός παράγων» που μερικές ημέρες πριν, μετείχε στο ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ στις εκλογές του συνδικαλιστικού οργάνου των Δημάρχων… αλλά ταυτόχρονα στην Αγία Παρασκευή έχει προσδεθεί πολιτικά τόσο πολύ στο «άρμα» του Βασίλη Ζορμπά που αναγκάζεται να ψηφίζει «αντίθετα» απ’ «αυτό» που «τιμά!».
Για όσους λοιπόν δεν καταλαβαίνουν τι θέλω να πω, να σας υπενθυμίσω ότι η πλειοψηφία του Δημοτικού συμβουλίου δεν ψήφισε για πρόεδρο του ΠΑΟΔΑΠ τον κ. Σπύρο Παπασπύρου κι ένας από τους βασικούς λόγους της πολιτικής αρνητικής ψήφου, ήταν το γεγονός ότι ο κ. Παπασπύρου είχε υμνήσει συγκεκριμένες πράξεις του αλήστου μνήμης «Ντερτιλή», χωρίς όμως να καταδικάζει τις δολοφονίες που είχε διαπράξει.
Ο κ. Μυλωνάκης ήταν από τους συμβούλους που ψήφισαν θετικά για τον κ. Παπασπύρου, οπότε γεννιέται το ερώτημα. Γνωρίζει τελικά ποιους τιμάει όταν αφήνει λουλούδια εντός του χώρου του Πολυτεχνείου ;
Ο «Ντερτιλής»ήταν ο ψηλός αξιωματικός με το πιστόλι στο χέρι και τις μπότες μπροστά από το τανκ που «κοσμεί» εφημερίδες και περιοδικά κάθε χρόνο, κι οποίος σκότωσε με «ευθεία βολή» ένα νέο άνθρωπο και υπερηφανευόταν για την σκοπευτική του δεινότητα χωρίς ποτέ να δείξει ίχνος μεταμέλειας.
Ο «Ντερτιλής», που πέθανε στην φυλακή γιατί μέχρι το τέλος της ζωής του αρνιόταν να πάρει «χάρη» λέγοντας ότι οι εκλεγμένες κυβερνήσεις και οι εκπρόσωποι τους ΔΕΝ είναι νόμιμοι!
Είναι δικαίωμα του κ. Μυλωνάκη να είναι με όποιον θέλει, όπως είναι και δικαίωμά του να στηρίζει πολιτικά τον κ.Ζορμπά.
Στην πολιτική επιτρέπονται οι «συμφωνίες» οι «συμμαχίες» και οι «στηρίξεις»… από την στιγμή όμως που ως υποψήφιος δήμαρχος ζητάει κανείς την ψήφο των δημοτών, ηθικά τουλάχιστον, οφείλει να ξεκαθαρίζει με ποιον είναι και με ποιον όχι.
Με τον «Χωροφύλαξ;», με τον «Αστυφύλαξ;» ή με τον «Αγροφύλαξ;» γιατί με όλους μαζί δεν γίνεται. Σας βλέπουνε και δεν είναι τόσο ανόητοι…
Κλείνοντας παραθέτω τις δηλώσεις του κ. Μυλωνάκη πριν την θετική του ψήφο προς το πρόσωπο του κ. Παπασπύρου και το κείμενο που ανήρτησε για την επέτειο εορτασμού του Πολυτεχνείου:
Δηλώσεις Δημοτικού Συμβουλίου
«…Σε αυτή λοιπόν τη λογική, επειδή ο καθένας φυσικά μπορεί να έχει τις απόψεις του, κρινόμαστε όλοι πολιτικά εδώ, σε αυτή λοιπόν τη λογική εμείς υπερψηφίζουμε όλες τις προτάσεις, ασχέτως αν διαφωνούμε σε κάποια πρόσωπα ή όχι, δίνοντας την πίστωση χρόνου να δείξουν αυτοί οι άνθρωποι και μακάρι να μας διαψεύσουν, διαφορετικά στο τέλος της θητείας θα κριθούμε όλοι, όπως και οι άνθρωποι που προτείνει σήμερα ο Δήμαρχος. Αυτή είναι η θέση της παράταξής μας και ευχαριστώ πολύ».
«…Καλά. Για να βοηθήσω το λέω. Απλά θέλω να πω ότι είναι και λίγο οξύμωρο, γιατί άμα καταψηφίζουμε, καταψηφίζουμε και τον εκπρόσωπό μας ουσιαστικά, διότι είναι μία απόφαση».
Αναρτημένο κείμενο στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης
“Η επέτειος για την εξέγερση του Πολυτεχνείου τιμάται κάθε χρόνο για να μας υπενθυμίζει τους αγώνες για τη δημοκρατία και όλους εκείνους που αντιστάθηκαν στη χούντα, που βασανίστηκαν, που εξορίστηκαν, όλους τους «αφανείς» ήρωες που δεν εξαργύρωσαν τους αγώνες τους με θέσεις εξουσίας.Τα συνθήματα για Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, για Εθνική Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία ένωσαν τότε τον λαό απέναντι στη δικτατορία.
Σήμερα, 46 χρόνια μετά, τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο. Ο αγώνας για την Πατρίδα, για τη Δημοκρατία, για Ίσες Ευκαιρίες και για καλύτερη Παιδεία είναι διαρκής και οι θυσίες του παρελθόντος πρέπει να αποτελούν οδηγό για το μέλλον”.
Χρήστος Ανδ. Μπαλωτής
