Ο θεσμός του «Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης» θεσπίστηκε το 2010 από τον «Καλλικράτη», καταργήθηκε επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ και επανήλθε πρόσφατα με την επιστροφή της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία.
Πρόκειται για έμμισθη θέση που στην πόλη μας τουλάχιστον λειτούργησε την περίοδο 2011 -2014 με «κομματικά κριτήρια», δηλαδή ο άνθρωπος που επιλέχθηκε ήταν προσωπικός και κομματικός φίλος του τότε δημάρχου Βασίλη Ζορμπά, και ο οποίος αφού εξασφάλισε την θέση και το μισθό, προσέλαβε ως Γραμματέα την κόρη του, στην οποία πρόσφερε ως αμοιβή για την εργασία της τον μισθό του!
Σήμερα, που δεν υπάρχει πια απόλυτη πλειοψηφία για την παράταξη του Βασίλη Ζορμπά, η οποία διαθέτει εννέα συμβούλους, όσους και η παράταξη του Γιάννη Σταθόπουλου, οι αποφάσεις δεν μπορούν να ληφθούν όπως λαμβάνονταν την περίοδο όπου ο «πατέρας –αφέντης» διέταζε και οι «υποτακτικοί» ψήφιζαν αδιαμαρτύρητα.
Δηλαδή, για να υπερψηφιστεί ένα θέμα, χρειάζεται ο κ.Ζορμπάς την συναίνεση και της αντιπολίτευσης ή μέρους της και βεβαίως δεν μπορεί να στηριχτεί πια στο Κ.Κ.Ε, γιατί είναι δήμαρχος κι όχι αντιπολίτευση.
Όσο κι αν θέλει να τον βοηθήσει ο κ. Γκιζιώτης, δεν μπορεί να ψηφίζει όλα όσα ο «πατέρας –αφέντης» προστάζει και ο κ. Μυλωνάκης που ακολουθεί την γραμμή του ΚΙΝΑΛ και λειτουργεί ως «δεκανίκι» του, έχει κι αυτός «όρια» και «διαχωριστικές γραμμές» που εάν τις ξεπεράσει κινδυνεύει να χάσει την όποια αξιοπιστία διαθέτει στο κόμμα και την τοπική κοινωνία.
Έτσι λοιπόν, στην συνεδρίαση της 19ης Νοεμβρίου 2019, προσήλθαν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου για να διεκδικήσουν την συγκεκριμένη «θέση», πέντε συμπολίτες μας, ο καθένας εκ των οποίων ανήκε σε μια από τις Δημοτικές παρατάξεις με αποτέλεσμα να μην μπορεί κανείς αυτούς τα συγκεντρώσει τα 3/5 των ψηφισάντων.
Ας δούμε λοιπόν πως εξελίχθηκε η συγκεκριμένη διαδικασία και το τι ελέχθη.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Γιάννης Σταθόπουλος ο οποίος επεσήμανε ότι ο συγκεκριμένος θεσμός, συνάντησε την αποδοχή σε 25 από τους 325 Δήμους της χώρας κι ότι αυτό δεν ήταν τυχαίο.
Κατά την γνώμη μου, είπε ο κ. Σταθόπουλος, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι υπήρξαν «τηλεφωνήματα» προσπάθειας επηρεασμού ανθρώπων, προσπάθειες συνεργασιών που δεν ευδοκίμησαν και γι αυτούς τους λόγους ως δήμαρχος αρνήθηκα να μπω σ΄αυτό το αλισβερίσι και προτίμησα κατά τη διάρκεια της θητείας μου να μην επιλεγεί κανείς για την έμμισθη αυτή θέση.
Θεωρώ, κατέληξε ο κ. Σταθόπουλος, ότι ο «Συμπαραστάτης του Δημότη και της Επιχείρησης», θα έπρεπε να επιλεχθεί μέσω ΑΣΕΠ με μια διαδικασία προσόντων και μιας βαθμολόγησης συγκεκριμένης και αυστηρής, που θα διασφάλιζε την αξιοπιστία της λειτουργίας του θεσμού.
Ο Γιώργος Οικονόμου που μίλησε στην συνέχεια, είπε ότι ο νόμος προβλέπει τα προσόντα που πρέπει να διαθέτει ο υποψήφιος για την θέση αυτή, δηλαδή «εγνωσμένου κύρους και εμπειρίας» ώστε όταν λαμβάνει καταγγελίες άμεσα θιγόμενων δημοτών ή επιχειρηματιών που αφορούν κακοδιοίκηση των υπηρεσιών του Δήμου και των Νομικών του προσώπων να ασκεί διαμεσολάβηση.
Όλα αυτά που διάβασα, συνέχισε ο κ.Οικονόμου, ενώ αποκλείουν από τη θέση αυτή ανθρώπους απ’ την διοίκηση του Δήμου, εμείς παρακολουθούμε ένα προσκήνιο και ένα παρασκήνιο… και το παρασκήνιο είναι ο δήμαρχος και κάποιοι γύρω απ΄αυτόν, οι οποίοι προσπαθούν να δημιουργήσουν «θέματα» στις άλλες παρατάξεις.
Εκτός όμως απ΄αυτό, είπε, ο κ.Οικονόμου, βλέπω σήμερα διαδικασίες «πασαρέλας» και θα σας παρακαλέσω να δούμε Σοβαρά αυτό το θέμα.
“Προτείνω να το αναβάλετε, είπε ο κ. Οιοκονόμου απευθυνόμενος προς τον δήμαρχο, για προσεχή συνεδρίαση ώστε να έχουμε τον χρόνο να δούμε προσεκτικά τα βιογραφικά, ίσως να προσέλθουν και άλλοι υποψήφιοι, να μπορέσουμε να συζητήσουμε και με άλλες παρατάξεις, ώστε να επιλεγεί ένας άνθρωπος που θα έχει όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που χρειάζονται για την θέση αυτή”.
Για τον Γιάννη Μυλωνάκη, στον οποίο δόθηκε στη συνέχεια ο λόγος, και μόνο το γεγονός ότι ο θεσμός αυτός είχε την σφραγίδα του Πασοκ αποτελούσε εγγύηση και τον αντιμετώπισε όπως αντιμετωπίζουν άλλοι την Βίβλο… και όπως έκανε την περασμένη πενταετία, αντί να μιλήσει για την «ταμπακιέρα» επιτέθηκε στον Γιάννη Σταθόπουλο! λέγοντας ότι υπάρχει ένα «χάσμα» ανάμεσα στο πως βλέπουν τον θεσμό οι παρατάξεις τους!!
Εμείς, είπε στην συνέχεια ο κ.Μυλωνάκης, θεωρούμε ότι ο θεσμός αυτός αποτελεί «κατάκτηση» για την αυτοδιοίκηση και λειτουργεί προς όφελος του δημότη και κατέληξε συγχαίροντας τον κ. Ζορμπά για το θάρρος του να φέρει προς ψήφιση το θέμα αυτό!
Ο Ανδρέας Γκιζιώτης είπε ότι δεν υπάρχει «τοπική αυτοδιοίκηση» αλλά «τοπική διοίκηση», κι αυτό γιατί κατά τη γνώμη του έχει χαθεί ο ανεξάρτητος χαραχτήρας της και λειτουργεί σαν επέκταση του κράτους… κι ότι στην «λογική αυτή», εντάσσεται και η έμμισθη θέση του «Συμπαραστάτη του Δημότη και της Επιχείρησης».
Εξ΄ορισμού, συνέχισε ο κ.Γκιζιώτης, υπάρχει αντίφαση, γιατί το συμφέρον του «εργαζόμενου», του «δημότη» και του «επιχειρηματία» είναι αντίθετα και αλληλοσυγκρουόμενα και δεν μπορούν να έχουν «κοινό συμπαραστάτη!».
Ο θεσμός αυτός, κατέληξε ο κ.Γκιζιώτης, δημιουργεί αυταπάτες στον εργαζόμενο ότι μπορεί να βρει μια «ατομική» λύση μέσα απ΄αυτόν. Ουσιαστικές λύσεις -αν θέλει – μπορεί να δώσει με αποφάσεις του το Δημοτικό Συμβούλιο… γι αυτό το λόγο εμείς θα απέχουμε απ΄αυτήν τη διαδικασία.
Ο Σωτήρης Παπαμιχαήλ δήλωσε ότι θεωρεί τον θεσμό αυτό απαραίτητο, κι αυτό επειδή πολλές φορές δημότες κι επιχειρήσεις έχουν «δίκιο» αλλά δεν το βρίσκουν… κι ότι ο δήμαρχος στο πλαίσιο της συναίνεσης θα πρέπει να συνεννοηθεί μ’ όλες τις παρατάξεις για να βρεθεί πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Από πλευράς της παράταξης «φυσάει κόντρα» μίλησε ο κ. Βαλιάνος ο οποίος είπε ότι η υπάρξει του θεσμού αυτού , αποτελεί ευθεία παραδοχή της κεντρικής εξουσίας του γεγονότος ότι οι πολίτες συχνά δεν βρίσκουν το δίκιο τους… αλλά ο τρόπος εκλογής τον υπονομεύει και τον αναιρεί.
Στη συνέχεια ακολούθησε η ανάγνωση των βιογραφικών από τους ενδιαφερόμενους και η μυστική ψηφοφορία, από την οποία κανείς δεν συγκέντρωσε τα 3/5 των ψήφων.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας έχει ως εξής: Ευτέρπη Βρατσίδα 10 ψήφοι, Πηνελόπη Βλαχογιάννη 7 ψήφοι, Παπασταθόπουλος Λεωνίδας 6 ψήφοι και Γιώργος Κόκκας Μία ψήφος, ενώ βρέθηκαν και τέσσερα «Λευκά» ψηφοδέλτια.
(*τίτλος δανεισμένος από το βιβλίο του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες).
