Μιχάλης Γαβράς: «Αν η Αυτοδιοίκηση αφεθεί στα χέρια των επαγγελματιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα είναι και ο θάνατός της».

«Σ» Μετά τις τελευταίες εξελίξεις βλέπουμε στα έδρανα της αντιπολίτευσης ένα πολύ μεγάλο αριθμό συμβούλων που έχουν ανεξαρτητοποιηθεί από τις παρατάξεις με τις οποίες εκλέχτηκαν, το θεωρείτε τυχαίο γεγονός ή σηματοδοτεί «Κάτι»;
«Σε ότι με αφορά, από προηγούμενη συζήτηση που είχαμε, σας είχα πει ότι από τότε που καθήσαμε στα έδρανα της αντιπολίτευσης υπήρχαν στοιχεία που έδειχναν μια κάποια διαφοροποίηση μεταξύ των μελών της παράταξης «Μαζί για την Αγ. Παρασκευή» ειδικά στις τοποθετήσεις στα επιμέρους θέματα της πόλης κατά τις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου. Παράλληλα αμέσως μετά την ήττα της παράταξης μας το 2010, οι διαδικασίες που ακολούθησαν μου έδωσαν να καταλάβω ότι υπήρχε διαφορετική ανάγνωση των αιτίων της ήττας μεταξύ των συμβούλων και της ηγεσίας της παράταξης και το γεγονός αυτό είχε σαν συνέπεια να υπάρχουν διαφωνίες για το «πως» ανατάσσεται αυτή η κατάσταση και για το «πως» μπορεί να ξαναοδηγηθεί αυτή η παράταξη σε νικηφόρο αποτέλεσμα.
Η παράταξη μας, έχει μία βάση και μια μακροχρονιότητα, αλλά το κυριότερο έχει στηρίζεται από έναν κόσμο που παραμένει σταθερός και την εμπιστεύεται κι αυτό μπορεί να εξηγηθεί με πολλά αίτια και λογικές (κοινωνιολογικές και πολιτικές).
Στη λογική λοιπόν της διόρθωσης της πορείας της παράταξης, οι διαφορετικές αναγνώσεις οδηγούσαν και σε διαφορετικά μοντέλα για το πως μπορούμε να προχωρήσουμε κι αυτά δεν είναι η πρώτη φορά που τα λέω, ούτε είμαι αυτούς που τα έχουν κρύψει. Απεναντίας κοιτάζοντας λίγο και το αρχείο μου διαπιστώνω ότι από την πρώτη στιγμή έχω γράψει και για τον τρόπο με τον οποίο εγώ είδα τα πράγματα και για την μέθοδο με την οποία μπορούσε να λυθεί το θέμα και να οδηγηθούμε σε ένα θετικότερο αποτέλεσμα στις προσεχείς εκλογές».
«Σ» Γιατί περιμένατε τότε δύο χρόνια να για να αποχωρήσετε;
« Θα σας εξηγήσω την κατάσταση χωρίζοντάς τη σε δύο περιόδους. Η πρώτη περίοδος ξεκινά από το πρώτο έτος της αντιπολίτευσης μέχρι τη συνέλευση της παράταξης τον Δεκέμβριου του 2011 και η δέυτερη από τότε μέχρι σήμερα. Δεν είμαι μόνος μου στην πόλη, ούτε στην δημοτική ομάδα, ούτε και στην παράταξη. Υπάρχουν κι άλλοι φίλοι και συναγωνιστές που έχουν παρόμοιες αναγνώσεις με εμένα και βάζοντας ως κριτήριο το να προσπαθήσουμε « Από τα μέσα» να διορθώσουμε στο οργανωτικό και στο πολιτικό επίπεδο την πορεία της παράταξης χωρίς αυτό να τραυματίσει τον κόσμο που βρίσκεται δίπλα της και γι αυτό επιλέχθηκε η πορεία της «Αναμονής».
«Σ» Υπήρξε κάποια πολιτική σύγκρουση που σας ώθησε στην ανεξαρτητοποίηση; Περιμένατε κάποια αλλαγή που δεν είδατε; Συνέβη κάτι άλλο;
«Στην ομιλία μου στη συνέλευση της παράταξης το Δεκέμβριο του 2011 έθετα όλα αυτά τα θέματα και κατέθετα παράλληλα και μια ολοκληρωμένη πρόταση «Διεξόδου» την οποία θα έπρεπε να συναποδεχτεί το σύνολο της παράταξης και να προχωρήσουμε με κάποια συγκεκριμένα βήματα. Είχα θέσει ολόκληρο πρόγραμμα μηνών για την ανασύνταξη της παράταξης και την προετοιμασία της για τις επόμενες εκλογές, αλλά δυστυχώς από το Δεκέμβρη του 2011 μέχρι τον αντίστοιχο του 2012 το μόνο που υπήρξε ήταν μία διαρκής αναβλητικότητα στο να ξεκινήσουν οι διαδικασίες».
«Σ» Την θεωρείτε εσκεμμένη αυτήν την αναβλητικότητα;
«Από την μεριά της ηγεσίας σαφώς. Υπήρχαν όμως κάποιοι φίλοι, κάποια στελέχη με τα οποία συζητούσαμε και λέγαμε «Ας δείξουμε λίγη υπομονή ακόμα» με μοναδικό στόχο, όχι την προσωπική επιβίωση, αλλά για τα μέλη και τους φίλους της παράταξης που δεν μπορούσαν ν΄ αντιληφθούν το «Τι» συνέβαινε στον στενό πυρήνα της ηγεσίας της παράταξης. Με απλά λόγια δεν θέλαμε να φτάσουν στο σημείο και να πουν: «Αυτοί φαγόνονται για το ποιος θα γίνει δήμαρχος», γιατί το ζητούμενο δεν ήταν αυτό, αλλά το «Πως» το μόρφωμα αυτό θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε μια καλή βάση για την νίκη στις επόμενες εκλογές».

Ο κ. Γαβράς την ώρα που διαβάζει τη δήλωση της ανεξαρτητοποίησής του

«Σ» Θεωρείτε ότι η βάση θα ήθελε και πάλι την κάθοδο στις εκλογές υπό την ηγεσία του Βασίλη Γιαννακόπουλου;
«Το σχέδιο που είχα καταθέσει το Δεκέμβρη του 2011 περιελάμβανε και την ανανέωση της εμπιστοσύνης στην ηγεσία ή την επιλογή άλλης. Μάλιστα η φράση που χρησιμοποίησα τότε ήταν πολύ χαρακτηριστική: «Μέσα από μία πολιτική, οργανωτική συνδιάσκεψη μέσα από την οποία με ανοιχτές διαδικασίες θα προκύψει και η νέα ηγεσία ή θα ανανεωθεί η εμπιστοσύνη στην παλιά αν επιμένει να είναι ξανά υποψήφια».
Αυτή η φράση νομίζω ότι τα λέει όλα. Η δική μου ανάγνωση για την ήττα στις εκλογές δεν ήταν απόρρια μόνο της τακτικής κάποιων κοινωνικών ομάδων ή «Παρεών» προς την παράταξη του Γιαννακόπουλου ή της προσωπικής αντιδικίας με την ηγεσία, αλλά το ότι ήδη από την πρώτη Κυριακή είχαμε χάσει 1000 ψήφους από την προηγούμενη εκλογή. Αυτό δέιχνει ότι παρότι διοικούσαμε τέσσερα χρόνια αντί να έχουμε σταθεροποιήσει το ποσοστό μας και την αποδοχή μας από την κοινωνία, την είχαμε μειώσει.
Αυτό το σκεπτικό δεν έγινε ποτέ δεκτό από την πλευρά της ηγεσίας η οποία επέμενε στη θέση ότι από την πλευρά της «Όλα είχαν γίνει καλώς» και οι όποιες προτάσεις θα υπήρχαν και θα εγκρίνονταν θα υλοποιούνταν από την υπάρχουσα ηγεσία κι από εκεί και πέρα «Θα βλέπαμε όλα τα υπόλοιπα».
Αντίθετα με την άποψη αυτή αυτή, η δική μου ανάγνωσή των αποτελεσμάτων με οδηγούσε στην πρόταση του να τεθεί και η ηγεσία «Υπό την κρίση του σώματος της παράταξης», μιας παράταξης όμως για την οποία θα είχε επιχειρηθεί η διεύρυνση του ακροατηρίου και των κοινωνικών ομάδων που για διάφορους λόγους είχαν απομακρυνθεί. Βεβαίως η προσπάθεια επαναπροσέγγισης όλων των μελών για να γίνει απαιτούσε ένα νέο οργανωτικό μοντέλο και μια άλλη front line της παράταξης που να δηλώνει και την προσπάθεια αποδοχής μας από τις κοινωνικές ομάδες που μας είχαν απορρίψει».
«Σ» Ο σχεδιασμός αυτός έγινε αποδεκτός;
«Στην ουσία δεν έγινε ποτέ αποδεκτός και στη συνέλευση – συνεδρίαση του Δεκεμβρίου 2012, μετά την τοποθέτηση μου κατάλαβα ότι δεν υπήρχε προοπτική η ηγεσία της παράταξης να αποδεχθεί άλλο μοντέλο που να περιλαμβάνει αμφισβήτηση της δικής της θέσης και «Άνοιγμα» στην κοινωνία, κι εκείνη ήταν η καθοριστική στιγμή που αποφάσισα ότι θα ήταν μάταιο πλέον να κλείνω τα μάτια και να λέω : «Πάμε για άλλη μία προσπάθεια».
«Σ» Ο κ. Γιαννακόπουλος μετά την ανακοίνωση της ανεξαρτητοποίησή σας μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο θεώρησε ότι αυτή η πράξη έγινε για φιλοδοξίες από μεριά σας. Τι απαντάτε σ’ αυτό;
«Αρχικά πρώτο σκέλος της απάντησής μου είναι ότι το δικαίωμα στη φιλοδοξία δεν τον έχουν κληρονομικό δικαίωμα κάποιοι. Δικαιούνται όλοι να έχουν μια φιλοδοξία. Από την άλλη πλευρά ο κ. Γιαννακόπουλος επιμένει να αγνοεί όλα αυτά που είχαν γραφτεί όλα αυτά τα χρόνια από μένα. Βέβαια τα αγνοεί εσκεμμένα για να μπορεί να ισχυρίζεται ότι: «Όλα αυτά τα κάνει ο Γαβράς επειδή θέλει να γίνει δήμαρχος στη θέση μου». Τον κατανοώ απόλυτα, γιατί «Αυτή» είναι η πάγια τακτική που ακολουθούν πολλές ηγεσίες οι οποίες μετατρέπουν τις πολιτικές σε πορσωπικές διαφορές γιατί έτσι γλιστράνε πιο εύκολα από την ουσία της συζήτησης… γιατί αν αποδεχόταν ότι η συζήτηση ήταν πολιτικού περιεχομένου θα έπρεπε να μπει και στην συζήτηση της πολιτικής».
«Σ» Πως νιώσατε όταν φτάσατε στο «Αμήν» και ανακοινώσατε την ανεξαρτητοποίησή σας;
«Σ’ αυτές τις στιγμές πρέπει να ιεραρχήσεις το μείζον και το έλασσον. Σαφώς υπάρχει το συναισθηματικό στοιχείο στην υπόθεση αυτή αλλά πρέπει να προτάξεις το πολιτικό. Δηλαδή επί δύο χρόνια έγινε μια προσπάθεια όχι μόνο από μένα αλλά και από άλλους να μην φύγει κανένας, γι’ αυτό και διαφώνησα με το Γιάννη Γουργούλη που έφυγε έτσι ξαφνικά, γιατί πιστεύω ότι αν είχε παραμείνει με τις απόψεις που έχει, θεωρώ ότι θα είχε σχηματιστεί μια ομάδα πίεσης που θα οδηγούσε σε άλλη κατεύθυνση την παράταξη. Με το να φύγει τόσο νωρίς ακύρωσε τις οποιεσδήποτε πιέσεις που μπορούσαν να ασκηθούν. Η αποχώρηση στο συνειρμικό του λαού μας έχει συνδεθεί με αρνητικές συμπεριφορές. Δεν ήταν λοιπόν η πρώτη μου επιλογή, γι’ αυτό και καθυστέρησα και δύο χρόνια. Υπολόγισα ότι υπήρχε ένας κόσμος που θα εισπράξει αρνητικά την όποια αποχώρηση, αδυνατώντας σ’ ένα μεγάλο βαθμό να κατανοήσει όλες αυτές τις λεπτομέρειες, οι οποίες σε επίπεδο ηγεσίας αποκτούν μεγάλη αξία».
«Σ» Ποια προβλέπεται να είναι τώρα η πορεία της παράταξης; Έχετε διακρίνει κάποιο συγκεκριμένο πολιτικό άξονα στον οποίο θα κινηθεί;
«Νομίζω ότι η πολιτική γραμμή της παράταξης είναι μία. Το πρωσοπικό, πολιτικό σχέδιο του Βασίλη Γιαννακόπουλου για να επιβιώσει ως παράγων στην πόλη ή και παραπέρα. Το λέω έτσι καθαρά γιατί το έχω γράψει και στο παρελθόν. Δυστυχώς αυτός είναι ο μοναδικός πολιτικός του άξονας».
«Σ» Αυτή η γραμμή υπήρχε κι όταν ήσασταν διοίκηση ή άρχισε σιγά σιγά να αλλάζει;
«Αν πάμε στην τετραετία της διοίκησης μας ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Είναι άλλο να είσαι συμπολίτευση και άλλο αντιπολίτευση. Στην αντιπολίτευση έχεις δύο βασικούς κανόνες, δύο βασικές υποχρεώσεις. Πρώτον να ασκήσεις αντιπολίτευση και δεύτερον να προετοιμάζεσαι για τις επόμενες εκλογές. Όταν είσαι διοίκηση κι ειδικά στην περίοδο της δικής μας, όπου κάθε σύμβουλος είχε κι από ένα πόστο, δεν ήταν ένα κόκκαλο για να ασχολούμααστε αλλά όπως φάνηκε κι αναγνωρίστηκε από τον κόσμο, ήταν ένας τομέας όπου όλοι να έδωσαν όλα.
Γυρίζοντας πίσω θα δούμε το κομμάτι της λειτουργίας του Δήμου που αφορούσε τον κεντρικό πυρήνα της ηγεσίας, ακολουθούσε το γνωστό δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Ο Νόμος ευνοεί, αν όχι πρημοδοτεί απόλυτα, το δημαρχοκεντρικό χαρακτήρα της διοίκησης που το θεωρώ και ως θεμελιακό στοιχείο των όποιων αρνητικών εξελίξεων υπάρχουν στη λειτουργία των Δήμων και γενικότερα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι η γενεσιουργός αιτία όλης αυτής της κακοδαιμονίας, της κακολειτουργίας, της κακοδιοίκησης που περιγράφονται από τις ανεξάρτητες αρχές, το Συνήγορο του Πολίτη ή από τον Ελεγκτή δημόσιας διοίκησης, από την Τρόικα κ.τ.λ. Όλοι αυτοί διαπιστώνουν μια κακή διαχείριση, την οποία εγώ χρεώνω σ’ αυτό το μοντέλο».
«Σ» Ποια ήταν η πραγματική όμως αιτία της ήττας του Βασίλη Γιαννακόπουλου;

συνέντευξη στον Χρήστο Α. Μπαλωτή

«Για συγκεκριμένα πράγματα δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη για δύο βασικούς λόγους. Το 2006 μπήκα «Γιαννάκης» στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και αντιλαμβανόμενος από τη διαχείριση των Δημοτικών Ιατρέιων ότι το κομμάτι της διοίκησης και της υπηρεσίας είναι ένα ιδιαίτερο πολύπλοκο ζήτημα δεν είχα τη δυνατότητα να μπορώ να γνωρίζω στις λεπτομέρειες τους πολλά πράγματα. Μπορώ να φέρω ως παράδειγμα πολιτικές λειτουργίες, το οποίο το θεωρώ σημαντικό για την εικόνα που έδωσε η ηγεσία στην κοινωνία, την διαχείριση του ζητήματος «DaVinci». Είναι το πιο κλασσικό παράδειγμα. Ένα έργο το οποίο ξεκίνησε και τέλειωσε επί θητείας της προηγούμενης από εμάς διοίκησης και στην κοινωνία έχει περάσει ότι όλο αυτό το πράγμα με το αρνητικό του πρόσημο το χρεώνεται ο Γιαννακόπουλος. Αυτό θέλει μεγάλη προσπάθεια για να το καταφέρεις. Είναι ένα παράδειγμα του πως ο δημαρχοκεντρικός χαρακτήρας λειτουργίας της διοίκησης οδηγεί σε αποφάσεις και σε χειρισμούς που τελικά την οδηγούν σε λαθεμένα συμπεράσματα».
«Σ» Αν η ήττα προήλθε από λάθη της τότε ηγεσίας, ποια σημεία θα τονίζατε περισσότερο;
«Υπήρξαν δύο, τρία θέματα στο επικοινωνιακό επίπεδο, τα οποία διαχειρίστηκαν με λαθεμένο τρόπο, όπως π.χ. το «Έτος Κοντοπεύου», όπως η «Αγ. Ιωάννου» για τα οποία δεν χρεώνω απόλυτη αποτυχία στην ηγεσία αλλά εκ του αποτελέσματος ο όλος χειρισμός σ’ αυτά τα θέματα έδειξε ότι ήταν αρνητικός. Υπάρχει ένα άλλο μεγάλο θέμα, που το βλέπουμε εκ των υστέρων, ότι ο τρόπος λειτουργίας ήταν τέτοιος που έδινε την εικόνα στην πόλη να χρεώνει την ηγεσία να δίνεται το δικαίωμα, η οποιαδήποτε σκανδαλολογία να βρίσκει «Ευοίκοα ώτα». Δεν μπορώ να ισχυριστώ βάσιμα ότι αυτή η σκανδαλολογία ήταν και πραγματική αλλά στην πολιτική αν επιτρέψεις να καταλάβει ο άλλος, ή να αντιληφθεί ή να θεωρήσει ότι το οποιοδήποτε σκάνδαλο που σου προσάπτεται έχει και βάση, εκεί είναι και η ήττα σου. Ανεξαρτήτως αν υπάρχει σκάνδαλο ή όχι».
«Σ» Ας περάσουμε λίγο στη σημερινή δημοτική αρχή. Πώς την κρίνεται γενικά αυτά τα δύο χρόνια και τι προβλέπεται μέχρι τις εκλογές του 2014;
«Ο Βασίλης Ζορμπάς ξεκίνησε με καλές προϋποθέσεις, με μία αποδοχή από την κοινωνία, είδικά την δεύτερη Κυριακή των εκλογών όπου επέλεξαν αυτόν και όχι τον Βασίλη Γιαννακόπουλο, ποντάροντας στα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που είχε ο ένας και ο άλλος. Παρότι ξεκίνησε δυναμικά, ποντάροντας σ’ αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που του είχε αναγνωρίσει η πόλη, δυστυχώς κατάφερε μέσα στο δίχρονο που πέρασε να καταρρεύσουν όλα αυτά».
«Σ» Μπορείτε να μας προσδιορίσετε ένα – δύο από αυτά τα χαρακτηριστικά;
«Θα σας φέρω παράδειγμα τον βαρύγδουπο λόγο του την ημέρα της κατάθεσης του πρώτου προϋπολογισμού όταν αναφέρει τρεις φορές σ’ ένα μονοσέλιδο κείμενο ότι το κύριο χαρακτηριστικό που παρέλαβε από την προηγούμενη διοίκηση ήταν η διαφθορά με τον χαρακτηριστικό τίτλο, «Όποιο συρτάρι κι αν ανοίξω βρίσκω διαφθορά»!
Δύο χρόνια τώρα παρότι έχει προκληθεί και από εμένα πολλές φορές δεν έχει καταθέσει ούτε μία περίπτωση «Διαφθοράς». Αυτό μπορεί να φαντάζει απλό, δεν είναι όμως όταν εκφέρεται από το στόμα ενός δημάρχου. Δεν μπορεί ένας δήμαρχος να καταγγέλει την προηγούμενη διοίκησης για «Διαφθορά», χωρίς να έχει στα χέρια του «Κάτι» που να αποδεικνύει αυτό που λέει ή τουλάχιστον να έχει ισχυρές ενδείξεις, τις οποίες να καταθέσει δημόσια. Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι ότι παρότι ως παράταξη ήταν όλοι απροετοίμαστοι να διοικήσουν – κι αυτό φάνηκε στην πορεία – θα μπορούσαν τουλάχιστον να κρατήσουν, ή να προσαιτεριστούν μ’ έναν έξυπνο τρόπο, ότι καλό είχε γίνει από την προηγούμενη διοίκηση για την πόλη. Θα μπορούσαν όλα αυτά να τα συνεχίσουν και να αποκτήσουν θεσμική υπόσταση και να βγουν κερδισμένοι εκείνοι. Δεν θέλησαν ούτε αυτό να αντιληφθούν ή δεν είχαν τις ικανότητες να το αντιληφθούν και να συνεχίσουν τις ίδιες πολιτικές και πρακτικές, εμπλουτίζοντας και βελτιώνοντας τες. Το τρίτο είναι η διαχείριση του δημάρχου όσον αφορά τη λειτουργία του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία είναι απαράδεκτη. Είναι απράδεκτη από πλευράς ύφους, συμπεριφοράς και διαδικασίας και οδηγεί σε ατέρμονα Δημοτικά Συμβούλια, πολύωρα και με μία τακτική που καταντά εμμονή πλέον του στυλ: «Περσινά ξινά σταφύλια, εσείς τι κάνατε τότε;». Όμως στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν κρίνετε η αντιπολίτευση αλλά η συμπολίτευση. Δεν μπορεί να διοικεί την πόλη ο Βασίλης Ζορμπάς αντιπολιτευόμενος την προηγούμενη διοίκηση. Μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια έπρεπε να είχε ξεχάσει την αντιπολίτευση και να καταθέσει τις δικές του προτάσεις που θα τις έθετε σε διαδικασία κρίσης από το Σώμα».
«Σ» Προβλέπεται αυτή η τακτική να συνεχίζει μέχρι τις εκλογές;
«Όσο περνάει ο καιρός, όσο οι δυσκολίες οι οικονομικές του «Καλλικράτη» δεν φαίνεται να βελτιώνονται αλλά απεναντίας να αυξάνονται… νομίζω ότι θα προσπαθεί να εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά κάποια πράγμματα, μη έχοντας να δείξει ουσιαστικά πραγματικό έργο. Σ’ αυτή τη λογική θα επεκτείνει την επιθετική του ρητορική απέναντι στην αντιπολίτευση και σε όσους θεωρεί δυνητικά κίνδυνο για την μελλοντική του πολιτική πορεία σε διαρκώς μεγαλύτερο βαθμό».
«Σ» Πως εσείς θα κινηθείτε στο μέλλον πολιτικά; Θα ενταχθείτε κάπου; Θα δημιουργήσετε κάτι καινούργιο;
«Υπάρχουν κάποια δεδομένα που πέφτουν στο τραπέζι και που πρέπει να τα βάλουμε όλα κάτω πριν πούμε ότι κάνουμε κάτι. Είναι αντιφατικά κάποια μεταξύ τους. Το πρώτο είναι η προσωπική φιλοδοξία με την έννοια ότι νομίζεις πως είσαι ο μοναδικός που θα σώσει την πόλη. Δεν υπάρχουν σωτήρες, ούτε «Πατερούληδες» πλέον. Το δεύτερο είναι ότι αν είσαι οπαδός του δημαρχοκεντρικού μοντέλου λες «Εγώ θα πάω μπροστά, θέλω να γίνω δήμαρχος για να σώσω την πόλη κι όσοι με πιστεύετε ελάτε». Ούτε αυτό το μοντέλο πιστεύω. Είμαι οπαδός ενός άλλου μοντέλου, όπου ενεργοί πολίτες της πόλης, δημότες, μπορούν να ενεργοποιηθούν και να σηκωθούν από τους καναπέδες τους και υπάρχουν αρκετοί που ήδη κινούνται στους χώρους της κοινωνικής δραστηριότητας της πόλης που θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η πορεία τους δεν είναι να παραμένουν μόνο στο τοπικό συλλογικό επίπεδο αλλά θα πρέπει να διεκδικήσουν και τη διαχείριση της πόλης και μέσα από μία τέτοια συνάντηση.
Η πόλη μετράει ήδη τρεις υποψήφιους δημάρχους και δεν νομίζω ότι χρειάζεται έναν τέταρτο, ή πέμπτο ή έκτο, αν πρόκειται να είναι «Ένα από τα ίδια». Αν στηθεί κάτι διαφορετικό τότε θα αξίζει τον κόπο να ασχοληθεί κάποιος με την πόλη.
Υπάρχει ένας ακόμη παράγων. Από την κεντρική πολιτική σκηνή ο ρόλος που επιφυλάσσεται για την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν είναι ευοίωνος. Είναι ιδιαίτερα αρνητικός. Αναγνωρίζοντας ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο πλησιέστερος δημόσιος φορέας της πολιτείας προς τον δημότη. Αυτό θα μπορούσε να τη φέρει στο σημείο να αντικαταστήσει όλη αυτή την απόμακρη σχέση με την κεντρική πολιτική, με την κεντρική διοίκηση και να την φέρει στο κοντινό επίπεδο που είναι το δημαρχιακό κατάστημα και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, οι υπηρεσίες του Δήμου. Συνήθιζα και πριν να λέω ότι στο κοινωνικό επίπεδο κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τη δουλειά που κάνει η Νομαρχία όπου όντως έκανε πολύ για τα κοινωνικά προγράμματα, αυτό όμως που έβλεπε ήταν το κοινωνικόν κοινωνικό λειτουργό της πόλης. Αυτό ήταν το πρόσωπο της πολιτεία για το δημότη. Αντί αυτόυ η μείωση των πόρων και του στελεχιακού δυναμικού και η συνολικότερη απαξίωση της κεντρικής εξουσίας προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν προοϊονίζουν καλές ημέρες για την πόλη και την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
«Σ» Αρκετά απαισιόδοξη η άποψη αυτή….
«Ιδιαίτερα. Μπορεί να φανώ ακραίος αλλά φαίνεται ότι οδηγούμαστε σε έναν Δήμο ο οποίος εκτός από τα σκουπίδια και τον ηλεκτροφωτισμό, όλα τα υπόλοιπα θα τα αναθέτει σε ιδιώτες και οι δουλειά των υπαλλήλων θα είναι να διενεργούν διαγωνισμούς για την ανάθεση υπηρεσιών του Δήμου στον ιδιωτικό τομέα».
«Σ» Εσείς τάσσεστε υπέρ ή κατά αυτού του μοντέλου;
«Αυτό το μοντέλο σαν κεντρικός πυρήνας λειτουργίας του Δήμου δεν είναι θετικός. Είναι άλλο πράγμα ο εξορθολογισμός της λειτουργίας του Δήμου, η αναίρεση όλων των παραγόντων που συνιστούν αυτό που λέμε, εστία κακοδιαχείρισης και κακολειτουργίας και άλλο να εκμηδενίζεται η ουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Άλλο να συνεργάζεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση με την ιδιωτική πρωτοβουλία κι άλλο να αντικατασταθεί η πρώτη από τη δεύτερη».
Η υπόθεση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για όσους δεν είναι αυτοσκοπός, για όσους δεν θεωρούν ότι γεννήθηκαν για να γίνουν δήμαρχοι, για όσους έχουν εντάξει την κοινωνική δραστηριότητα στο σύστημα ζωής τους είναι μια αρκετά σημαντική υπόθεση. Θεωρώ ότι δεν είναι μια χαμένη υπόθεση. Όμως όπως όλοι οι πολιτικοί θεσμοί στη χώρα μας έχει υποστεί τις διαχρονικές στρεβλώσεις. Μας παρασέρνει προοδευτικά η εικόνα της κεντρικής πολιτικής σκηνής όπως και την εικόνα της Τοπικής σκηνής. Αυτό είναι ένα μείζον αρνητικό ζήτημα και σ αυτό όσοι ασχολούνται με τα τοπικά δημοτικά πράγματα θα πρέπει αφού το συνειδητοποιήσουν να συμπεριφερθούν ανάλογα και να ανατρέψουν την εντύπωση που δημιουργείται στους δημότες, ότι και οι εκλεγμένοι δημοτικοί άρχοντες είναι πολιτικοί σαν όλους τους πολιτικούς. Αν αυτό δεν γίνει, η αποστασιοποίηση των δημοτών από την λειτουργία της πόλης, από τη συμμετοχή στα κοινά της πόλης θα οδηγήσει και την Τοπική Αυτοδιοίκηση στα χέρια επαγγελματιών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θα είναι και ο θάνατός της».