Το συγκεκριμένο γεγονός δεν θα έπρεπε να αποτελεί είδηση καθώς ο κοινός νους αντιλαμβάνεται ότι σε πολύωρες διαδικασίες που θα παρθούν αποφάσεις για μια πόλη 100.000 κατοίκων, το λιγότερο ένα διάλειμμα είναι υποχρεωτικό. Ωστόσο αυτή η λογική δεν υπήρχε μέχρι πρότινος διότι η πολιτική της διαδικασίας των συνεδριάσεων της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής βασιζόταν στην γρήγορη ταχύτητα της ψήφισης των θεμάτων δίχως να υπολογιζόταν η πνευματική κούραση των δημοτικών συμβούλων.
Φυσικό είναι μετά το πέρας των πέντε ωρών οι σύμβουλοι να μην έχουν τις ίδιες αντοχές ώστε να εξετάζουν, να συζητούν και να αποφασίζουν για τα θέματα της πόλης.
Παρ’ όλα αυτά πολλές απερχόμενες διοικήσεις στο βωμό της ψήφισης των θεμάτων επιζητούσαν την τάχιστη διαδικασία χωρίς να προβλέπουν διάλειμμα. Δυστυχώς χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι αυτό γύρναγε «μπούμερανγκ», δηλαδή την αποτυχία του στόχου τους, δεν άλλαζαν πολιτική εισάγοντας διάλειμμα αλλά συνέχιζαν με το ίδιο μοτίβο.
Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Γεράσιμος Βλάχος αντιθέτως, παρότι είχαν ήδη περάσει πάνω από πέντε ώρες διαδικασίας και γνωρίζοντας ότι θα ακολουθούσαν τουλάχιστον άλλες τρεις για την ψήφιση των θεμάτων, δεν ακολούθησε την ίδια πολιτική του «άντε να τελειώνουμε να πάμε σπίτια μας» αλλά διέκοψε το συμβούλιο, όπως η λογική επιβάλλει.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο «Σ» είχε αναφερθεί στο απαράδεκτο γεγονός της συνεχούς εξάωρης, επτάωρης και οκτάωρης διαδικασίας του Δημοτικού Συμβουλίου δίχως διάλειμμα με τη συνοδεία εικόνων από «μικρά τσιμπούσια» εκ μέρους των δημοτικών συμβούλων κατά την ώρα της συζήτησης των θεμάτων. Παράλληλα η έκφραση “πέντε λεπτά διάλειμμα” όταν ακουγόταν από τα χείλη ενός προέδρου σήμαινε όπως προαναφέραμε μια προσπάθεια εκτόνωσης της έντασης μεταξύ των δημοτικών συμβούλων ή μια απέλπιδα προσπάθεια να δοθεί χρόνος για “συνεννοήσεις”, “εντολές” ή “παραινέσεις” του εκάστοτε Δημάρχου προς συμβούλους της παράταξής του οι οποίοι απομακρύνονταν από την “κομματική πειθαρχία”.
